MüNAZAAU sıf. (ar. münâzaca'dan). Esk. ihtilaflı, kavgalı. Kaynak: Büyük Larousse
MüNAZAAU sıf. (ar. münâzaca'dan). Esk. ihtilaflı, kavgalı.
Kaynak: Büyük Larousse
MüNAZAAU sıf. (ar. münâzaca'dan). Esk. ihtilaflı, kavgalı. Kaynak: Büyük Larousse
YORUMLAR