MüNAZİ sıf. (ar. münâzi). Esk. Ağız kavgası meydana getiren, kavgacı. —İsi. huk. Münazi ün fih, uyuşmazlık mevzusu olan mal ya d...
MüNAZİ sıf. (ar. münâzi). Esk. Ağız kavgası meydana getiren, kavgacı.
—İsi. huk. Münazi ün fih, uyuşmazlık mevzusu olan mal ya da hak.
—İsi. huk. Münazi ün fih, uyuşmazlık mevzusu olan mal ya da hak.
Kaynak: Büyük Larousse
YORUMLAR