MUNSARİH sıf. (ar. inşirah'tan munşa- rilf). Esk. Açık, ortada, belli. Kaynak: Büyük Larousse
MUNSARİH sıf. (ar. inşirah'tan munşa- rilf). Esk. Açık, ortada, belli.
Kaynak: Büyük Larousse
MUNSARİH sıf. (ar. inşirah'tan munşa- rilf). Esk. Açık, ortada, belli. Kaynak: Büyük Larousse
YORUMLAR