MUNSARİH sıf. (ar. inşirah'tan munşa- rilf). Esk. Açık, ortada, belli. Kaynak: Büyük Larousse
 MUNSARİH sıf. (ar. inşirah'tan munşa- rilf). Esk. Açık, ortada, belli.
 Kaynak: Büyük Larousse
 
MUNSARİH sıf. (ar. inşirah'tan munşa- rilf). Esk. Açık, ortada, belli. Kaynak: Büyük Larousse
YORUMLAR