MUNZAM , -mmı sıf. (ar. inzimam'dan munzamm). Esk. 1. Eklenmiş, üstüne katılmış, ulanmış: "Ede munzam yine evvelki gibi kiş...
MUNZAM, -mmı sıf. (ar. inzimam'dan munzamm). Esk.
1. Eklenmiş, üstüne katılmış, ulanmış: "Ede munzam yine evvelki gibi kişver-i Rûma" (Nef'i, XVII. yy.).
2. Munzam hat, ek telefon hattı.
—Esk. anat. Munzam nesc, bitişik doku.
—inş. Munzam yük, EK YüK'ün eşanlamlısı.
—Mal. Munzam tahsisat, ek ödenek.
1. Eklenmiş, üstüne katılmış, ulanmış: "Ede munzam yine evvelki gibi kişver-i Rûma" (Nef'i, XVII. yy.).
2. Munzam hat, ek telefon hattı.
—Esk. anat. Munzam nesc, bitişik doku.
—inş. Munzam yük, EK YüK'ün eşanlamlısı.
—Mal. Munzam tahsisat, ek ödenek.
Kaynak: Büyük Larousse
YORUMLAR