MURAFAKAT a. (ar. rrf(ctan murafakat) Esk. 1. Beraber bulunma. 2. Arkadaşlık, yol arkadaşlığı: "Bu adam için dâhidiyorsunuz, fa...
MURAFAKAT a. (ar. rrf(ctan murafakat) Esk.
1. Beraber bulunma.
2. Arkadaşlık, yol arkadaşlığı: "Bu adam için dâhidiyorsunuz, fakat ne murafakat ve ne de müfarekat ediyor" (Ali Fuad, XIX. yy.).
1. Beraber bulunma.
2. Arkadaşlık, yol arkadaşlığı: "Bu adam için dâhidiyorsunuz, fakat ne murafakat ve ne de müfarekat ediyor" (Ali Fuad, XIX. yy.).
Kaynak: Büyük Larousse
YORUMLAR