MUSTARİP sıf. (ar. muztarib). 1. (Bir şeyden) mustarip, (bir şeyden dolayı) ıstırap, acı çeken. 2. Organ ya da hastalık adı + dan m...
MUSTARİP sıf. (ar. muztarib).
1. (Bir şeyden) mustarip, (bir şeyden dolayı) ıstırap, acı çeken.
2. Organ ya da hastalık adı + dan mustarip, o organından ya da o hastalıktan dolayı rahatsız, hasta olan kimse: Midesinden mustarip. Son günlerde gripten mustarip.
3. Mustarip etmek, bir kimseye acı çektirmek, ıstırap vermek.
4. Mustarip olmak, bir kimseden söz ederken, acı, ıstırap çekmek.
MUSTARİP sıf. ve a. (esk isp. moz'ara- be; ar. müstacrib, araplaşmış'tan). Araplar'ın, ispanyada müslüman hükümranlığı altındaki hıristiyanlara verdikleri ad.
♦ a. [Tamlayan .olarak] Mustaripler'e ilişkin, Mustariplerle ilgili.
—Dilbil. Mustarip lehçesi, ispanyolcanın arkaik lehçesi; VIII. yy. ile XIII. yy. arasında Ispanya'nın arap egemenliği altındaki bölümlerinde hıristiyanlar tarafından konuşulurdu. (Temel özelliği, arkaik yapısı ve arapçadan aktarma çok sayıda sözcüktür. İspanyolcanın ilk edebi örnekleri, arap yazısıyla bu lehçede verilmiştir.)
♦ sıf. Din. Vizigotlar döneminde ispanyada uygulanan eski ayin düzeni için kullanılır. (Gregorius Vll'nin baskısıyla 1080'de yürürlükten kaldırılan bu ayin düzeni 1500'de Toledo başpiskoposu F. Jimenez de Cisneros tarafından canlandırıldı. Bugün de kimi kiliselerde uygulanmaktadır.)
—Güz. sant. X. yy.'da hıristiyan ispanyada gelişen sanat için kullanılır (Bk. ansı ki. böl.)
—AnsIkl. Güz. sant. Ispanya'nın hıristiyan kalan topraklarında gelişen bir sanatın mustarip sözcüğüyle tanımlanmasını mimarisinin birçok özgün çizgisini Kurtuba (Cördoba) halifeliğinin sanatından almış olması haklı çıkarmaktadır (Leön ilinde San Miguel de la Escalada ve Santiago de Penalba kiliseleri, Galicia'da S. Miguel de Celanova capellası, vb ). Bu terim, renklerin parlaklığı ve değişik, büyüleyici bir üslubun sergilendiği kitap tezhipleri (Beato de Liöbana'nın Comentarios at Apocalipsis) için daha tartışılır niteliktedir; bu tezhipler, mustarip sanatının etkisini taşımakla birlikte, ları daha karmaşık olduğundan onunla tümüyle özdeşleşmez.
1. (Bir şeyden) mustarip, (bir şeyden dolayı) ıstırap, acı çeken.
2. Organ ya da hastalık adı + dan mustarip, o organından ya da o hastalıktan dolayı rahatsız, hasta olan kimse: Midesinden mustarip. Son günlerde gripten mustarip.
3. Mustarip etmek, bir kimseye acı çektirmek, ıstırap vermek.
4. Mustarip olmak, bir kimseden söz ederken, acı, ıstırap çekmek.
MUSTARİP sıf. ve a. (esk isp. moz'ara- be; ar. müstacrib, araplaşmış'tan). Araplar'ın, ispanyada müslüman hükümranlığı altındaki hıristiyanlara verdikleri ad.
♦ a. [Tamlayan .olarak] Mustaripler'e ilişkin, Mustariplerle ilgili.
—Dilbil. Mustarip lehçesi, ispanyolcanın arkaik lehçesi; VIII. yy. ile XIII. yy. arasında Ispanya'nın arap egemenliği altındaki bölümlerinde hıristiyanlar tarafından konuşulurdu. (Temel özelliği, arkaik yapısı ve arapçadan aktarma çok sayıda sözcüktür. İspanyolcanın ilk edebi örnekleri, arap yazısıyla bu lehçede verilmiştir.)
♦ sıf. Din. Vizigotlar döneminde ispanyada uygulanan eski ayin düzeni için kullanılır. (Gregorius Vll'nin baskısıyla 1080'de yürürlükten kaldırılan bu ayin düzeni 1500'de Toledo başpiskoposu F. Jimenez de Cisneros tarafından canlandırıldı. Bugün de kimi kiliselerde uygulanmaktadır.)
—Güz. sant. X. yy.'da hıristiyan ispanyada gelişen sanat için kullanılır (Bk. ansı ki. böl.)
—AnsIkl. Güz. sant. Ispanya'nın hıristiyan kalan topraklarında gelişen bir sanatın mustarip sözcüğüyle tanımlanmasını mimarisinin birçok özgün çizgisini Kurtuba (Cördoba) halifeliğinin sanatından almış olması haklı çıkarmaktadır (Leön ilinde San Miguel de la Escalada ve Santiago de Penalba kiliseleri, Galicia'da S. Miguel de Celanova capellası, vb ). Bu terim, renklerin parlaklığı ve değişik, büyüleyici bir üslubun sergilendiği kitap tezhipleri (Beato de Liöbana'nın Comentarios at Apocalipsis) için daha tartışılır niteliktedir; bu tezhipler, mustarip sanatının etkisini taşımakla birlikte, ları daha karmaşık olduğundan onunla tümüyle özdeşleşmez.
Kaynak: Büyük Larousse
YORUMLAR