MUTATAVVİ sıf. (ar. tatavvu0'dan mu- tatavvf). Esk. 1. Nafile namaz kılan, nafile ibadette bulunan. 2. Mecbur olmadığı bir işi ...
MUTATAVVİ sıf. (ar. tatavvu0'dan mu- tatavvf). Esk.
1. Nafile namaz kılan, nafile ibadette bulunan.
2. Mecbur olmadığı bir işi yapan.
3. Gönüllü asker için kullanılır.
1. Nafile namaz kılan, nafile ibadette bulunan.
2. Mecbur olmadığı bir işi yapan.
3. Gönüllü asker için kullanılır.
Kaynak: Büyük Larousse
YORUMLAR