NABEDİD sıf. (fars. na- ve bedid'den na- bedid). Esk. 1. Ortadan kaybolan, yok olan, belirsiz. 2. Nabedid olmak, yok olmak. Ka...
NABEDİD sıf. (fars. na- ve bedid'den na- bedid). Esk.
1. Ortadan kaybolan, yok olan, belirsiz.
2. Nabedid olmak, yok olmak.
1. Ortadan kaybolan, yok olan, belirsiz.
2. Nabedid olmak, yok olmak.
Kaynak: Büyük Larousse
YORUMLAR