NAHÇİR a. (fars. nahçir). Esk. 1. Ceylan, dağkeçisi şeklinde hayvanların avı. 2. Yaban keçisi, ceylan ve benzeri av hayvanlarının or...
NAHÇİR a. (fars. nahçir). Esk.
1. Ceylan, dağkeçisi şeklinde hayvanların avı.
2. Yaban keçisi, ceylan ve benzeri av hayvanlarının ortak adı.
3. Avlanılan yer, avlak.
4. Nahçirgâh, av yeri, avlak. || Nahçir-gir. nahçir-van, avcı.
1. Ceylan, dağkeçisi şeklinde hayvanların avı.
2. Yaban keçisi, ceylan ve benzeri av hayvanlarının ortak adı.
3. Avlanılan yer, avlak.
4. Nahçirgâh, av yeri, avlak. || Nahçir-gir. nahçir-van, avcı.
Kaynak: Büyük Larousse
YORUMLAR