NUŞ a. (fars. nûşi'den, İçmek'ten nuş). Esk. 1. içilecek şey, içki: "Sakiya cam-ı mey-i telhe değişmem nuşunı" (N...
NUŞ a. (fars. nûşi'den, İçmek'ten nuş). Esk.
1. içilecek şey, içki: "Sakiya cam-ı mey-i telhe değişmem nuşunı" (Nedim, XVIII. yy.)
2. Tatlı, bal.
3. Tatlı, hoş, bal gibi: "Gayre eyler bî-sebeb bin iltifat ol nûş-ı leb" (Fuzuli, XVIII. yy.).
4. Hayat, yaşam.
5. Nuş etmek, eylemek, içmek: "Şendin o câmı Cem gibi hakkıyla nûş eden" (Y. K. Beyatlı).
6. Nuş-a-nuş, içerek, içe içe: "Germ iken meclis içre nû- şânûş Terk-i bedmest olub ney itti huruş" (Fuzuli, XVIII. yy.).
♦ sıf. "içen", “içici" anlamıyla bileşik sözcükler oluşturur: arak-nuş (rakı içen), bade-nuş, mey-nuş (içki içen), zehrabe nuş (zehir içen) vb.
1. içilecek şey, içki: "Sakiya cam-ı mey-i telhe değişmem nuşunı" (Nedim, XVIII. yy.)
2. Tatlı, bal.
3. Tatlı, hoş, bal gibi: "Gayre eyler bî-sebeb bin iltifat ol nûş-ı leb" (Fuzuli, XVIII. yy.).
4. Hayat, yaşam.
5. Nuş etmek, eylemek, içmek: "Şendin o câmı Cem gibi hakkıyla nûş eden" (Y. K. Beyatlı).
6. Nuş-a-nuş, içerek, içe içe: "Germ iken meclis içre nû- şânûş Terk-i bedmest olub ney itti huruş" (Fuzuli, XVIII. yy.).
♦ sıf. "içen", “içici" anlamıyla bileşik sözcükler oluşturur: arak-nuş (rakı içen), bade-nuş, mey-nuş (içki içen), zehrabe nuş (zehir içen) vb.
Kaynak: Büyük Larousse
YORUMLAR