Omur ve Omurga MORPA Omur Omur yani vertebra, omurgayı oluşturan 33-34 kemikten herbirine verilen addır. Kafatasının hemen altınd...
Omur ve Omurga
MORPA
Omuryani vertebra, omurgayı oluşturan 33-34 kemikten herbirine verilen addır. Kafatasının hemen altından başlayıp kuyruk sokumuna dek uzanırlar.
Omurgada 7 adet boyun omuru (servikal vertebra), 12 adet sırt omuru (torakal vertebra), 5 adet bel omuru (lomber vertebra),5 sakral vertebra, sakral ve 4 de koksal vertebra bulunur. Bu 33 vertebranın ilk 24 tanesi birbirine eklemler aracılığıyla bağlanmıştır. Bunlara presakral vertebralar denilir. Kalan 9 vertebradan daha üstteki 5 tanesinin birleşmesinden sakrum meydana gelmiştir. En altta bulunan küçük ve tam gelişmemiş 4 vertebranın birleşmesinden koksiks denilen kemik meydana gelmiştir. Omurlar vücudun bükülmesini sağlayacak destekleyici bir yapı şeklinde birbirine sıkıca bağlıdırlar.
Omurga
Başın alt arkasından başlayarak insanlarda ve kimi primatlarda kuyruksokumuna, kimi hayvanlarda da kuyruğun ucuna değin birbirine eklenmiş omurlardan oluşan kemik dizisidir. Omurgalı yaratıkların iskeletlerinin esasını oluşturur. İnsanda omurgayı oluşturan 33 kemiğin her birine "omur" denir. Omurların 7'si boyunda, 12'si sırtta, 5'i belde, 5'i sağrıda, 4'ü de kuyruksokumundadır. Sağrıda ve kuyruksokumundaki omurlar biçimlerini kaybedip birbirleriyle kaynaşmışlardır. Hayvanlarda omurlar kuyrukta da uzayıp gider. Her omurda kalın bir kısımla üç çıkıntı, ortada da yuvarlak bir delik bulunur. Bu kalın kısma "omur cismi", ortadaki çıkıntıya da "dikensi çıkıntı" denir. Bunlar sırtımızda zincir gibi bir sıra kemik çıkıntısı oluştururlar. İki yandaki kısa çıkıntılara da "yan çıkıntıları" denir. Bunlar elle dışarıdan anlaşılmaz. Omurların ortasındaki deliklerin oluşturduğu uzun kanala "Omurga kanalı" denir. Bu kanalın içinde omurilik bulunur.
Omurganın Görevi
Başın, gövdenin, göğüs ve karın boşluğundaki birçok iç organın ağırlığını taşımak ve bunlara sağlam bir destek olmaktır. Ayrıca baş ve gövdenin hareketlerini de sağlar. Bu arada omurga kanalı içindeki omurilik gibi çok ehemmiyetli bir organa sağlam ve emniyetli bir kılıf teşkil eder.
Omurganın çeşitli parçalarına âit omurlar arasında büyüklük ve şekil bakımından bâzı farklılıklar göstermekle berâber benzer ve hepsinde olan ortak özellikleri de vardır. Omurların benzerliği, yeni doğanlarda daha fazladır. Gelişme sırasında gittikçe artan ağırlık, hareket, gövdenin durumunda meydana gelen farklılıklar ve omurgaların çeşitli kısımlarına yapışan kasların tesirleri, omurganın bütün kısımlarında aynı olmadığından, omurlar arasında şekil farklılıkları ortaya çıkar. 1. ve 2. boyun omurları, başın değişik ve fazla hareketleri yüzünden diğer omurlara nazaran daha çok farklılaşmışlardır ve sırasıyla ''atlas'' ve ''aksis'' isimlerini alırlar. Omurganın, önden veya arkadan bakıldığında yana doğru eğrilmiş olması durumuna tıpta ''skolyoz'' denir.
Deri Nedir - Derinin Yapısı ve Görevleri
Damar Nedir - Damarların Yapısı ve Görevleri
El Nedir - Elin Yapısı ve Görevleri
Omurga
Omurga (Kolumna Vertebralis)
Omurga yani columna vertebralis, omurlardan oluşmuş, içinde omuriliği barındıran kemik yapıdır.
Vücudumuzun iskelet sisteminde omurga kemikleri çok önemli bir yere sahiptir. 33 omur kemiğinin üst üste sıralanmasıyla omurga sistemi meydana gelmektedir. Bu sistemin temel görevi vücudun gerekli yerlerini taşımaktır. Yani omurga sistemi baş, göğüs ve karnımızda bulunan organları taşımaktadır. Özellikle baş ve gövdenin hareket etmesinde omurga kemikleri çok etkilidir. Vücudumuzun ağırlığının yoğunlaştığı gövdemizi rahatlatarak, buradaki ağırlığın bir kısmını bacaklara aktarır. Omurga sistemi ayrıca dışarıdan gelebilecek tehlikelere karşı iç organlarımızı korumaktadır.
Columna vertebralis 70 cm uzunluğundadır, içindeki omurilik ise 43-45 cm arasında değişir; yani omurilik columna vertebralis'ten daha kısadır. Omurga, kemikten, kıkırdaktan ya da her ikisinden oluşan iskeletin en önemli bölümü ve de temel eksenidir. Sırt boyunca uzanır ve vücuda destek sağlar.
Omurga, yani kolumna vertebralis, omurlardan oluşmuş, içinde omuriliği barındıran kemik yapıdır. Kolumna Vertebralis 70 cm uzunluğundadır, içindeki omurilik ise 43-45 cm arasında değişir; yani omurilik kolumna vertebralisten daha kısadır.
Omurgalılarda, Omurilik Beyin sapından başlayıp, omurga içinde ikinci bel omuruna kadar uzanan ve bundan sonra fibröz (bağdokusu) bir kordon şeklindeki filum terminale denen kısımla devam eden merkezi sinir sisteminin önemli bir parçası.
Beyin gibi omurilik de meninksler ismini alan (pia, arachnoidea ve dura) zarlar tarafından çevrilmiştir. Bu zarlar, beyin zarlarının devamıdır. Pia ve arachnoidea zarları arasında, beyin omurilik sıvısı bulunur. Bu sıvı, beyindeki özel boşluklarda bulunan koroid ağla ...Tümünü okumak için linke tıklayınız. iskeletin esasını ve vücûdun eksenini teşkil eden yapılar. Omurgayı meydana getiren her bir birime de “omur†denilir. Omurga, değişik sayıda ve yapılışta omurlardan meydana gelmiştir.
İnsanların ve hayvanların çatısını, duruşunu, destek yapısını meydana getiren temel sistem. Kasların tutunduğu, iç organların muhâfaza edildiği organik yapı. İskelet; kireç şeklinde kalsiyum, silis, kıkırdak veya kemikten meydana gelebilir. Hareketli veya haraketsiz olabilir. ...Tümünü okumak için linke tıklayınız. Omur cisimlerinin kemikli balıklarda iki tarafı çukur, kuyruksuz
Omur, yani vertebra, omurgayı oluşturan 33-34 kemikten herbirine verilen addır. Kafatasının hemen altından başlayıp kuyruk sokumuna dek uzanırlar. Omurgada 7 adet boyun omuru (servikal vertebra), 12 adet sırt omuru (torakal vertebra), 5 adet bel omuru (lomber vertebra),5 sakral vertebra|sakral ve 4 de koksal vertebra bulunur. Bu 33 vertebranın ilk 24 tanesi birbirine eklemler aracılığıyla bağlanmıştır. Bunlara presakral vertebralar denilir. Kalan 9 vertebradan daha üstteki 5 tanesini (Kaynak gösterilmeli.). kurbağalarda arka, kuyruklu kurbağalarda ön yüzleri çukur, memelilerde iki tarafı da düzdür.
Omurlar vücûdun bükülmesini sağlayacak destekleyici bir yapı şeklinde birbirine sıkıca bağlıdırlar. Omurga sütunu çok kuvvetli bir destek olmasına rağmen, aynı zamanda eğilebilir bir yapıdadır. Bütün omurgalılarda, iskeletin gövde kısmının esası omurgadır.
İlkel balıklarda omurga kıkırdak hâlindedir. Meselâ bağabalıkları böyledir. Köpekbalıkları ve mersinbalıklarında ise omurga yarı kıkırdak, yarı kemiktir. Kemikli balıklardan îtibâren bütün omurgalılarda omurga kemikten yapılıdır. Balıkların omurları tek parçadır. Aralarında eklem yoktur. Bu yüzden omurgaları, ancak esnek bir çubuk gibi bükülebilir.
Omurgalılarda, omurlar arasında eklemler meydana gelmiştir. Bu sûretle omurganın çeşitli yönlerde hareketi mümkün olur. Kurbağagillerde omurga bölgelere ayrılmağa başlamıştır. Boyun bölgesinde halka şeklinde tek bir omur, göğüs bölgesi omurlarında ise güdük kalmış kaburga çıkıntıları vardır. Kuyruksuzlarda, tek bir kuyruk sokumu omuru bulunur.
Kuşlarda sırt, bel ve sağrı bölgeleri omurları kaynaşarak yekpare bir hâl almışlardır. Kaplumbağada ise, bu üç bölgenin omurları ile kaburgalar, bağaya yapışmıştır. Memelilerde omurga beş bölgeye ayrılmıştır. Bunlar, boyun, göğüs, bel, sağrı ve kuyruk sokumu bölgeleridir.
İnsan omurgası: Omurların üstüste sıralanması ve birbirine bağlanmasıyla gövdenin arkasında orta çizgide yer alan, gövdenin ağırlığını taşıyan, kafatasından leğen kemiğine kadar uzanan kemik sütun.
Omurganın vazîfesi: Başın, gövdenin, göğüs ve karın boşluğundaki birçok iç organın ağırlığını taşımak ve bunlara sağlam bir destek olmaktır. Ayrıca baş ve gövdenin hareketlerini de sağlar. Bu arada omurga kanalı içindeki omurilik gibi çok ehemmiyetli bir organa sağlam ve emniyetli bir kılıf teşkil eder.
Omurga, insanda, 33-34 adet omurdan meydana gelmiştir. Bu omurlardan ilk 24 tânesi, birbirleriyle, omurlararası disk denilen kıkırdakların bulunduğu eklemler aracılığıyla bağlanmışlardır. Bu omurlar üç gruba ayrılır. Bunlar 7 boyun omuru, 12 sırt omuru ve 5 bel omurudur. Kalan 9-10 omurun ilk beşinin birleşmesiyle kuyruk sokumu kemiği, en altta bulunan küçük ve tam gelişmemiş 4-5 tâne omurun birleşmesinden de kuyruk kemiği meydana gelmiştir.
Omurganın çeşitli parçalarına âit omurlar arasında büyüklük ve şekil bakımından bâzı farklılıklar göstermekle berâber benzer ve hepsinde olan ortak özellikleri de vardır. Omurların benzerliği, yeni doğanlarda daha fazladır. Gelişme sırasında gittikçe artan ağırlık, hareket, gövdenin durumunda meydana gelen farklılıklar ve omurgaların çeşitli kısımlarına yapışan kasların tesirleri, omurganın bütün kısımlarında aynı olmadığından, omurlar arasında şekil farklılıkları ortaya çıkar. 1. ve 2. boyun omurları, başın değişik ve fazla hareketleri yüzünden diğer omurlara nazaran daha çok farklılaşmışlardır ve sırasıyla “atlas†ve “aksis†isimlerini alırlar. Omurganın, önden veya arkadan bakıldığında yana doğru eğrilmiş olması durumuna tıpta “skolyoz†denir.
Omurga (Kolumna Vertebralis)
Omurga yani columna vertebralis, omurlardan oluşmuş, içinde omuriliği barındıran kemik yapıdır.
Vücudumuzun iskelet sisteminde omurga kemikleri çok önemli bir yere sahiptir. 33 omur kemiğinin üst üste sıralanmasıyla omurga sistemi meydana gelmektedir. Bu sistemin temel görevi vücudun gerekli yerlerini taşımaktır. Yani omurga sistemi baş, göğüs ve karnımızda bulunan organları taşımaktadır. Özellikle baş ve gövdenin hareket etmesinde omurga kemikleri çok etkilidir. Vücudumuzun ağırlığının yoğunlaştığı gövdemizi rahatlatarak, buradaki ağırlığın bir kısmını bacaklara aktarır. Omurga sistemi ayrıca dışarıdan gelebilecek tehlikelere karşı iç organlarımızı korumaktadır.
Columna vertebralis 70 cm uzunluğundadır, içindeki omurilik ise 43-45 cm arasında değişir; yani omurilik columna vertebralis'ten daha kısadır. Omurga, kemikten, kıkırdaktan ya da her ikisinden oluşan iskeletin en önemli bölümü ve de temel eksenidir. Sırt boyunca uzanır ve vücuda destek sağlar.
Omurga, yani kolumna vertebralis, omurlardan oluşmuş, içinde omuriliği barındıran kemik yapıdır. Kolumna Vertebralis 70 cm uzunluğundadır, içindeki omurilik ise 43-45 cm arasında değişir; yani omurilik kolumna vertebralisten daha kısadır.
Omurgalılarda, Omurilik Beyin sapından başlayıp, omurga içinde ikinci bel omuruna kadar uzanan ve bundan sonra fibröz (bağdokusu) bir kordon şeklindeki filum terminale denen kısımla devam eden merkezi sinir sisteminin önemli bir parçası.
Beyin gibi omurilik de meninksler ismini alan (pia, arachnoidea ve dura) zarlar tarafından çevrilmiştir. Bu zarlar, beyin zarlarının devamıdır. Pia ve arachnoidea zarları arasında, beyin omurilik sıvısı bulunur. Bu sıvı, beyindeki özel boşluklarda bulunan koroid ağla ...Tümünü okumak için linke tıklayınız. iskeletin esasını ve vücûdun eksenini teşkil eden yapılar. Omurgayı meydana getiren her bir birime de “omur†denilir. Omurga, değişik sayıda ve yapılışta omurlardan meydana gelmiştir.
İnsanların ve hayvanların çatısını, duruşunu, destek yapısını meydana getiren temel sistem. Kasların tutunduğu, iç organların muhâfaza edildiği organik yapı. İskelet; kireç şeklinde kalsiyum, silis, kıkırdak veya kemikten meydana gelebilir. Hareketli veya haraketsiz olabilir. ...Tümünü okumak için linke tıklayınız. Omur cisimlerinin kemikli balıklarda iki tarafı çukur, kuyruksuz
Omur, yani vertebra, omurgayı oluşturan 33-34 kemikten herbirine verilen addır. Kafatasının hemen altından başlayıp kuyruk sokumuna dek uzanırlar. Omurgada 7 adet boyun omuru (servikal vertebra), 12 adet sırt omuru (torakal vertebra), 5 adet bel omuru (lomber vertebra),5 sakral vertebra|sakral ve 4 de koksal vertebra bulunur. Bu 33 vertebranın ilk 24 tanesi birbirine eklemler aracılığıyla bağlanmıştır. Bunlara presakral vertebralar denilir. Kalan 9 vertebradan daha üstteki 5 tanesini (Kaynak gösterilmeli.). kurbağalarda arka, kuyruklu kurbağalarda ön yüzleri çukur, memelilerde iki tarafı da düzdür.
Omurlar vücûdun bükülmesini sağlayacak destekleyici bir yapı şeklinde birbirine sıkıca bağlıdırlar. Omurga sütunu çok kuvvetli bir destek olmasına rağmen, aynı zamanda eğilebilir bir yapıdadır. Bütün omurgalılarda, iskeletin gövde kısmının esası omurgadır.
İlkel balıklarda omurga kıkırdak hâlindedir. Meselâ bağabalıkları böyledir. Köpekbalıkları ve mersinbalıklarında ise omurga yarı kıkırdak, yarı kemiktir. Kemikli balıklardan îtibâren bütün omurgalılarda omurga kemikten yapılıdır. Balıkların omurları tek parçadır. Aralarında eklem yoktur. Bu yüzden omurgaları, ancak esnek bir çubuk gibi bükülebilir.
Omurgalılarda, omurlar arasında eklemler meydana gelmiştir. Bu sûretle omurganın çeşitli yönlerde hareketi mümkün olur. Kurbağagillerde omurga bölgelere ayrılmağa başlamıştır. Boyun bölgesinde halka şeklinde tek bir omur, göğüs bölgesi omurlarında ise güdük kalmış kaburga çıkıntıları vardır. Kuyruksuzlarda, tek bir kuyruk sokumu omuru bulunur.
Kuşlarda sırt, bel ve sağrı bölgeleri omurları kaynaşarak yekpare bir hâl almışlardır. Kaplumbağada ise, bu üç bölgenin omurları ile kaburgalar, bağaya yapışmıştır. Memelilerde omurga beş bölgeye ayrılmıştır. Bunlar, boyun, göğüs, bel, sağrı ve kuyruk sokumu bölgeleridir.
İnsan omurgası: Omurların üstüste sıralanması ve birbirine bağlanmasıyla gövdenin arkasında orta çizgide yer alan, gövdenin ağırlığını taşıyan, kafatasından leğen kemiğine kadar uzanan kemik sütun.
Omurganın vazîfesi: Başın, gövdenin, göğüs ve karın boşluğundaki birçok iç organın ağırlığını taşımak ve bunlara sağlam bir destek olmaktır. Ayrıca baş ve gövdenin hareketlerini de sağlar. Bu arada omurga kanalı içindeki omurilik gibi çok ehemmiyetli bir organa sağlam ve emniyetli bir kılıf teşkil eder.
Omurga, insanda, 33-34 adet omurdan meydana gelmiştir. Bu omurlardan ilk 24 tânesi, birbirleriyle, omurlararası disk denilen kıkırdakların bulunduğu eklemler aracılığıyla bağlanmışlardır. Bu omurlar üç gruba ayrılır. Bunlar 7 boyun omuru, 12 sırt omuru ve 5 bel omurudur. Kalan 9-10 omurun ilk beşinin birleşmesiyle kuyruk sokumu kemiği, en altta bulunan küçük ve tam gelişmemiş 4-5 tâne omurun birleşmesinden de kuyruk kemiği meydana gelmiştir.
Omurganın çeşitli parçalarına âit omurlar arasında büyüklük ve şekil bakımından bâzı farklılıklar göstermekle berâber benzer ve hepsinde olan ortak özellikleri de vardır. Omurların benzerliği, yeni doğanlarda daha fazladır. Gelişme sırasında gittikçe artan ağırlık, hareket, gövdenin durumunda meydana gelen farklılıklar ve omurgaların çeşitli kısımlarına yapışan kasların tesirleri, omurganın bütün kısımlarında aynı olmadığından, omurlar arasında şekil farklılıkları ortaya çıkar. 1. ve 2. boyun omurları, başın değişik ve fazla hareketleri yüzünden diğer omurlara nazaran daha çok farklılaşmışlardır ve sırasıyla “atlas†ve “aksis†isimlerini alırlar. Omurganın, önden veya arkadan bakıldığında yana doğru eğrilmiş olması durumuna tıpta “skolyoz†denir.
Omur ve Omurga
Omurganın Görevleri:
- Omuriliği korur.
- Vücudun dik durmasını sağlar.
- Kaburga ve iç organların bağlanma yerini oluşturur.
omur
1. Omur cismi
Omur cismi silindirik biçimÂdedir, iki yüzü ve bir çevresi vardır, omur cisminin gerek üst yüzünün gerek alt yüzünün ortaları çukurca ve pürüzlü, kenarları ise halka şeklinde bir tıkız doku ile çevrilmiştir. Cismi çevreleyen yüzün ortası ise ön ve yanlarda oluk şeklindedir, halbuki cismin çevresinin arka yüzü omur deliği ile komşu olup enine konkavdır, cismin çevresi üzerinde içinde damarların geçtiği delikler vardır. Cismin üst ve alt yüzleri piyeste omurlar arası diskiyle komşudur.
2. Omur kökü
Cisimlerin arkasından bağlayarak sağ ve solda önden arkaya doğrultuda iki kemik parçası olup bundan sonra söyleyeceğimiz omur kemeri ile omurların eklem ve enine çıkıntılarını cisme birleştirir. Omur sapı da denen bu köklerin üst ve alt iki kenarı çentik halinde olup bunlar üst ve alttaki omurların eş çentikleriyle birleşerek omurlararası deliklerini yaparlar, omur saplarının alt çentikleri üstlerden daha derindir.
3. Omur kemeri veya laminası
Omur saplarının arkasından başlayan sağ ve soldaki iki kemer orta çizgi üzeÂrinde birleşerek diken çıkıntıyı yapar ve omur deliğini arkadan sınırlar, doğrultuları önden arkaya, dıştan içe, ve yukarıdan aşağıyadır. Ön yüzleri pürtüklü ve enine konkav olup üst kenarı bir ibik gösterir, ön yüze ve bu ibiğe piyeslerde ligamentum interarcuaria da denen ligamentum flavea da yapışır..
4. Diken çıkıntı
Omur kemerlerinin orta çizgide birleşerek arkaya doğru uzamasından meydana gelir. Yanlarda basık olan bu çıkıntının iki yan kenarı, iki üst ve alt kenarı, arkada olan bir tepesi bir de yapışık olan tabanı vardır.
5. Enine çıkıntı
Omur laminası ile omur sapının yanlarda birleştikleri hizada başlayan enine doğrultuda iki çıkıntıdır, uçları serbest olarak bulunan bu çıkıntıların ön, arka, iki yüzleri, üst ve alt kenarı, bir tabanı bir de tepesi vardır.
6. Eklem çıkıntısı
Dikine doğrultuda ve ikisi üstte ikisi altta dört tane olan bu çıkıntılar, omur laminaları ile saplarının birleştikleri hizadan başlar. üst ve alt adı aîan bu çıkıntıların eklem yüzeyleri üst ve alt omurların eş çıkıntıları ile eklem yaparlar.
7. Omur deliği
Önde omur cismi, yanlarda omur sapı ve omur laminaları ile sınırlanmış olan bu delik yukarıda ve aşağıdaki omurların delikleriyle birleşerek omurga kanalını (canalis vertebrae) meydana getirir.
Omurga 5 kısma ayrılır.
Boyun Bölgesi: 7 Omurdan meydana gelir.
Birincisine atlas kemiği denir.Kafatası bu kemiğin üzerine oturur.İkincisine eksen kemiği denir.Eksen kemiğindeki bir çıkıntı atlas kemiği içine girmiştir.Kafatasının atlas kemiğine bağlı olmasından dolayı başımız kolay hareket eder.
Boyun Omurları
Çıkıntıları az gelişmiştir, omur kanalı üçgen biçimindedir. Başı tutan ve art kafa kemiğiyle eklemlenen birinci omura atlas kemiği denir. Eksen kemik adı verilen ikinci omur, mil biçimindeki uzun bir çıkıntı aracılığıyla atlas kemiğiyle eklemlenir. Bunların tümü, eğme, çevirme, yana eğme gibi başın her çeşit hareketine olanak sağlar.
Sırt Bölgesi: 12 Omurdan oluşur.
Kaburgalar bir ucuyla sırt omurlarına bağlıdır.
Sırt Omurları
Ortak özellikleri, 12 çift kaburgayı taşımaktır. Bunların arka uçları, omur gövdeleri ve enine çıkıntılar üzerinde bulunan yüzeylerle eklemlenirler. Omur gövdeleri kalın, dikensi çıkıntılarıysa büyük ve geriye doğru çok bükülmüştür. Omur deliği hemen hemen daireseldir.
Bel Bölgesi: 5 Omurdan oluşur.
Bel omurları vücudun hiçbir bölgesi ile bağlı olmadığı için kolaylıkla hareket eder.
Bel Omurları
Gövdeleri çok büyüktür. Dikensi çıkıntıları kaim dikey bir lamina biçiminde ve yatay olarak geriye doğru yönelmiştir. Omur deliği üçgen biçimindedir.
Sağrı Bölgesi:5 Omurdan oluşur.
Kuyruk Sokumu:4 Omurdan oluşur.
Sağrı bölgesi ile kuyruk sokumu birleşerek tek kemik halini almıştır.
Kuyruk Sokumu Omurları
Kuyruksokumu kemiği olarak adlandırılan tek bir kemik halinde kaynaşmışlardır.
Bu kemik, öne doğru içbükey, tepesi aşağıda bir üçgen biçimindedir. Bütün dikensi çıkıntıları kuyruksokumu ibiğini oluşturacak biçimde kaynaşmışlardır. Omur kanalının devamı olan kuyruksokumu kanalı, önce üçgen biçimindedir, sonra yassılaşır ve bir oyukla son bulur. Kuyruksokumu kemiği yanlarda kalça kemikleriyle eklemlenir.
Kuyruk Kemiği Omurları
üçgenimsi küçük bir kemik halinde kaynaşmışlardır. Bu kemik, omurganın sonunu oluşturan kuyruk kemiği'dır. Bütün öbür kemikler gibi omurlar da travmaya, ivegen ya da süreğen yangılara uğrayabilirler. Bunlar, kemik dokusunu (kemik iltihabı) ya da omurlararası eklemleri (eklem iltihabı) tutabilirler. Yozlaştırıcı eklem romatizması, eklem kilitlenmesi gibi hastalıklar ve kalsiyum yitimi durumları sıklıkla görülür. Omur urları, omuriliği etkileyebilir.
-Derlemedir-
Deri Nedir - Derinin Yapısı ve Görevleri
Damar Nedir - Damarların Yapısı ve Görevleri
El Nedir - Elin Yapısı ve Görevleri
Kaynak:msxlabs.org
YORUMLAR