OTURMUŞ sıf. Kendinden beklenenleri hiçbir aksamaya yer vermeden gerçekleştiren, uyumlu, yerleşmiş şey için kullanılır: Oturmuş bir ...
OTURMUŞ sıf. Kendinden beklenenleri hiçbir aksamaya yer vermeden gerçekleştiren, uyumlu, yerleşmiş şey için kullanılır: Oturmuş bir ekip. Oturmuş bir ekip.
Kaynak: Büyük Larousse
YORUMLAR