Peyami Safa Edebi Kişiliği (Kısaca)

Peyami Safa hayatı, eserleri ve edebi kişiliği ile ilgili olarak genel bilgilerin kısaca verildiği yazımız. Tanınmış bir hikâye-roman yazar...

Peyami Safa hayatı, eserleri ve edebi kişiliği ile ilgili olarak genel bilgilerin kısaca verildiği yazımız.

Tanınmış bir hikâye-roman yazarımızdır. 1899’da İstanbul’da doğdu. Servet-i Fünun dönemi yazarlarından İsmail Safa’nın oğludur. Babası sürgünde öldüğü için küçük yaşta hayatını kazanmak zorunda kaldı. Bu yüzden düzenli ve yeterli bir öğrenim görmek imkanı bulamayarak kendi kendisini yetiştirdi. İlk gençlik yıllarında bazı özel okullarda öğretmenlik yaptı. Yazı yazmaya başladıktan sonra öğretmenliği bırakarak tamamen basına geçti. Çeşitli gazete ve dergilerde her konuda yazılar yazdı. Sonraları yavaş yavaş hikâyeciliğe, romancılığa yöneldi. Ömrünün son yıllarında fıkra yazarı olarak da tanındı. 1961’de İstanbul’da öldü.

Edebi nitelik taşıyan roman ve hikayelerini asıl adı ile, serüven niteliğindeki roman ve hikayelerini Server Bedî takma adıyla yayınlayan Peyami Safa, insanların ruhsal yapılarını ele alıp daha çok bunları işleyen bir sanatçı olarak tanınır; genellikle psikolojik roman türünde ürünler vermiştir. Bunların yanında toplumun ahlak, kültür eğilimlerini, ortak sorunlarını da geniş ölçüde ele alıp işlemiştir. Dili, anlatımı sağlam Türkçe olmak bakımından güçlüdür. Peyami Safa gezi notları, inceleme ve deneme alanlarında da çeşitli eserler verdi. Edebiyatımızda «düşünür bir yazar» olarak yer etmiştir.

Peyami Safa’nın, sayıları 150’ye yaklaşan kitaplarından başlıcaları şunlardır: Dokuzuncu Hariciye Koğuşu, Bir Tereddüdün Romanı, Biz İnsanlar, Matmazel Noralya’nın Koltuğu (roman); Ateş Böcekleri, Süngülerin Gölgesinde, Gençliğimiz (hikâyeler), Türk İnkılabına Bakışlar, Millet ve İnsan, Felsefî Buhran (incelemeler); Cingöz Recai, Cumbadan Rumbaya, Alnımın Kara Yazısı, Fırtına Gecesi, Kanlı Güller, Kartal İhsan (Server Bedî adıyla yazdığı romanlardan bir kısmı).