PİŞMAN sıf. (fars. peşiman). 1. Yaptığı bir davranıştan, bir işten ya da aldığı bir karardan ötürü kendisine kızan, üzüntü duyan ki...
PİŞMAN sıf. (fars. peşiman).
1. Yaptığı bir davranıştan, bir işten ya da aldığı bir karardan ötürü kendisine kızan, üzüntü duyan kimse için kullanılır; nadim: Acele ettiğim için çok pişmanım. Teklifi kabul etmediğin için pişman mısın?
2. (Bir kimseyi) pişman etmek, bir kimsenin pişmanlık duymasına neden olmak: Geldiğime de geleceğime de beni pişman ettiler. || (Bir şeyden ötürü, bir şeye) pişman olmak, işlenen hatadan ötürü içten üzülmek; aynı hataya bir daha düşmemeye ya da bu hatasını düzeltmeye niyeti olmak: Yalan söylediği için pişman olmak. Ona gittiğime pişman oldum.
1. Yaptığı bir davranıştan, bir işten ya da aldığı bir karardan ötürü kendisine kızan, üzüntü duyan kimse için kullanılır; nadim: Acele ettiğim için çok pişmanım. Teklifi kabul etmediğin için pişman mısın?
2. (Bir kimseyi) pişman etmek, bir kimsenin pişmanlık duymasına neden olmak: Geldiğime de geleceğime de beni pişman ettiler. || (Bir şeyden ötürü, bir şeye) pişman olmak, işlenen hatadan ötürü içten üzülmek; aynı hataya bir daha düşmemeye ya da bu hatasını düzeltmeye niyeti olmak: Yalan söylediği için pişman olmak. Ona gittiğime pişman oldum.
Kaynak: Büyük Larousse
Tipe bakıp reddeden erkek kızın değiştiğini görürse pişman olur mu?
YORUMLAR