RABBİ a. (ar. Rabb, ve -/, birinci tekil şahıs eki'nden Rabbi). 1. Tanrı. 2. Ya Rabbi * RAB *Dilbil. '‘Rabbâ€a ar. birin...
RABBİ a. (ar. Rabb, ve -/, birinci tekil şahıs eki'nden Rabbi).
1. Tanrı.
2. Ya Rabbi * RAB
*Dilbil. '‘Rabbâ€a ar. birinci tekil şahıs iyelik eki olan. " i " getirilerek yapılmıştır. Başına bir ünlem ulaştığında sondaki meşhur düşer ve kısa "i†ile söylenir.
1. Tanrı.
2. Ya Rabbi * RAB
*Dilbil. '‘Rabbâ€a ar. birinci tekil şahıs iyelik eki olan. " i " getirilerek yapılmıştır. Başına bir ünlem ulaştığında sondaki meşhur düşer ve kısa "i†ile söylenir.
Kaynak: Büyük Larousse
YORUMLAR