RABITASIZ sıf. 1. Birbirinden kopuk, birbiriyle ilişkisiz: Rabıtasız bir konuşma. 2. Sözünü bilmeyen, davranışları tutarsız kimse iç...
RABITASIZ sıf.
1. Birbirinden kopuk, birbiriyle ilişkisiz: Rabıtasız bir konuşma.
2. Sözünü bilmeyen, davranışları tutarsız kimse için kullanılır.
* be. Tutarsız ve uygunsuz bir şekilde: Rabıtasız konuşuyor
1. Birbirinden kopuk, birbiriyle ilişkisiz: Rabıtasız bir konuşma.
2. Sözünü bilmeyen, davranışları tutarsız kimse için kullanılır.
* be. Tutarsız ve uygunsuz bir şekilde: Rabıtasız konuşuyor
Kaynak: Büyük Larousse
YORUMLAR