RAHM a. (ar. rahm). Esk. 1. Acıma, acıma, esirgeme. 2. Rahm etmek * RAHMETMEK. Kaynak: Büyük Larousse
RAHM a. (ar. rahm). Esk.
1. Acıma, acıma, esirgeme.
2. Rahm etmek * RAHMETMEK.
1. Acıma, acıma, esirgeme.
2. Rahm etmek * RAHMETMEK.
Kaynak: Büyük Larousse
YORUMLAR