RAİYE a. (ar. raydan raeiyye, ra'iyyet). Esk. 1. Otlayan hayvan sürüsü. 2. Bir hükümdara vergi veren halk: “Teb'ai gayri ...
RAİYE a. (ar. raydan raeiyye, ra'iyyet). Esk.
1. Otlayan hayvan sürüsü.
2. Bir hükümdara vergi veren halk: “Teb'ai gayri müsüme ise ol gün raiyyet silkinden çıkıp millet-i hâkime ile te- sav! kazanmış olduklarından..." (Cevdet Paşa, XIX. yy.).
*isi. huk. Başkasının yönetimi altında bulunan şahıs, halk. (Raiye harbe katılır, vergi verir, karşılığında da kamu güvenliğinden ve kamu hizmetlerinden yararlanır.)
1. Otlayan hayvan sürüsü.
2. Bir hükümdara vergi veren halk: “Teb'ai gayri müsüme ise ol gün raiyyet silkinden çıkıp millet-i hâkime ile te- sav! kazanmış olduklarından..." (Cevdet Paşa, XIX. yy.).
*isi. huk. Başkasının yönetimi altında bulunan şahıs, halk. (Raiye harbe katılır, vergi verir, karşılığında da kamu güvenliğinden ve kamu hizmetlerinden yararlanır.)
Kaynak: Büyük Larousse
YORUMLAR