RIDVAN a . (ar. rıdvan). Esk. 1. Razı olma, kabul etme; hoşnutluk. 2. Rıdvan -allahü aleyh, rıdvan-allahû teala, Tanrı razı olsun. ...
RIDVAN a. (ar. rıdvan). Esk.
1. Razı olma, kabul etme; hoşnutluk.
2. Rıdvan -allahü aleyh, rıdvan-allahû teala, Tanrı razı olsun.
RIDVAN a. (ar. Rıçlvan). İslam dininde, cennetin muhafızı olan, kapısında bekleyen melek: "Bağ-ı cennetten kaçırmış görmeden Rıdvan seni" (Azimi, XIX. yy.).
RIDVAN a. Müz. Türk müziğinde. Murat II döneminde düzenlenmiş bir makam'. (Günümüze ulaşabilen örneği yoktur.)
Kaynak: Büyük Larousse
1. Razı olma, kabul etme; hoşnutluk.
2. Rıdvan -allahü aleyh, rıdvan-allahû teala, Tanrı razı olsun.
RIDVAN a. (ar. Rıçlvan). İslam dininde, cennetin muhafızı olan, kapısında bekleyen melek: "Bağ-ı cennetten kaçırmış görmeden Rıdvan seni" (Azimi, XIX. yy.).
RIDVAN a. Müz. Türk müziğinde. Murat II döneminde düzenlenmiş bir makam'. (Günümüze ulaşabilen örneği yoktur.)
Kaynak: Büyük Larousse
Rıdvan meleği nedir?
Rıdvan Dilmen
Ali Bin Rıdvan
YORUMLAR