REKİK sıf. (ar. rekik). Esk. 1. Dili tutuk olan, kekeme. 2. Kusurlu, tutuk. 3. Rekik-ül-lisan, dili tutuk, kekeme. Kaynak: Büyük Lar...
REKİK sıf. (ar. rekik). Esk.
1. Dili tutuk olan, kekeme.
2. Kusurlu, tutuk.
3. Rekik-ül-lisan, dili tutuk, kekeme.
1. Dili tutuk olan, kekeme.
2. Kusurlu, tutuk.
3. Rekik-ül-lisan, dili tutuk, kekeme.
Kaynak: Büyük Larousse
YORUMLAR