REYEAN a. (ar. ra', artmadan reye'-en, re/-en). Esk. 1. Çoğalma, bereketlenme. 2. Bir şeyin başlangıcı, ilk evresi: ' ...
REYEAN a. (ar. ra', artmadan reye'-en, re/-en). Esk.
1. Çoğalma, bereketlenme.
2. Bir şeyin başlangıcı, ilk evresi: ' 'Bir fecr i baharî benzer biçimde zulmetler içinden / Reyan-ı tebessüm doğuyor" (Tevfik Fikret).
3.Reyean-ı şebab ya da reyan-ı şebab, gençliğin başlangıcı, ilk gençlik çağı.
1. Çoğalma, bereketlenme.
2. Bir şeyin başlangıcı, ilk evresi: ' 'Bir fecr i baharî benzer biçimde zulmetler içinden / Reyan-ı tebessüm doğuyor" (Tevfik Fikret).
3.Reyean-ı şebab ya da reyan-ı şebab, gençliğin başlangıcı, ilk gençlik çağı.
Kaynak: Büyük Larousse
YORUMLAR