RUHANİYET , -ti a. (ar. ruhani ve -iy- yef'ten rühâniyyet). Esk. 1. Ruhtan ibaret olma, ruhanilik. 2. Mukaddes bir kimliğe haiz ...
RUHANİYET, -ti a. (ar. ruhani ve -iy- yef'ten rühâniyyet). Esk.
1. Ruhtan ibaret olma, ruhanilik.
2. Mukaddes bir kimliğe haiz bir kimsenin öldükten sonrasında devam ettiğine inanılan manevi gücü.
3. İslamiyet dışındaki din büyüklerinin özelliği.
1. Ruhtan ibaret olma, ruhanilik.
2. Mukaddes bir kimliğe haiz bir kimsenin öldükten sonrasında devam ettiğine inanılan manevi gücü.
3. İslamiyet dışındaki din büyüklerinin özelliği.
Kaynak: Büyük Larousse
YORUMLAR