ŞABBAT a. (ibranice söze., lat. sabba- tum; yun. sabbaton). Tanrı'ya adanan ve yahudiliğe göre kesinlikle uyulması gereken haft...
ŞABBAT a. (ibranice söze., lat. sabba- tum; yun. sabbaton). Tanrı'ya adanan ve yahudiliğe göre kesinlikle uyulması gereken haftalık dinlenme günü. (Bk. ansikl. böl.)
*Giz. bil. Büyücü erkek ve kadınların toplantısı. Söylendiğine göre, bu toplantıda şeytan, her zaman bir teke olarak hazırdır, şeytana tapılırksn aşın cinsel davranışlarda bulunulur, çok fazla yiyilip içilir, hatta kan bile dökülür ve kutsallığa aykırı hareketler yapılır. (Bk. ansikl. böl.)
*Tar. Şabbat yılı, yedi yıllık bir dönemin son yılı. (Bk. ansikl. böl.)
*ANSİKL. Din tar. En eski tarih ve din metinlerine göre şabbat, haftanın ve ayın kutsal ritmine bağlı bir dinlenme günüdür. Bir bayram niteliği de taşıyan şabbatta, tapınağa gidilir ve günlük işler bir yana bırakılır. Süleyman tapınağı'nın yıkılmasından (İ.Ö. 587) sonra, şabbatın önemi daha da arttı ve kuralları daha kesinleşti. Sonunda, Talmud'da yer alan hahamcılık yasaları ortaya çıktı.
Yahudiliğe göre, şabbat cuma akşamı gün batarken başlar ve cumartesi günü gece bastırdığında sona erer. Bu süre içinde, sinagogda ve evde çeşitli törenler yapılır. Şabbat kurallarına uymanın iki yanı vardır: hiçbir iş yapmamak (Mişna, yasaklanmış belli başlı otuz dokuz iş ayırt eder; bunlara bazı hahamcılık yasakları da eklenir) ve bazı özel ayinlerle, dua ile ve Torah'ın okunmasıyla şabbatın kutsallaştırılması.
*Giz. bil. Şabbat ayinleri, karmaşık izler taşıyan doğacı bir çoktanrıcılıktan ve tersine çevrilmiş bir hıristiyan ayin düzeninden ya da kara ayinden lanır. Şabbat, zamanla şeytansal bir nitelik kazandı. Ama çeşitli dönemlerinde şabbat konusunda anlatılanlar, cinbilimcilerin ve engizisyoncuların bir kurgusudur ve şabbatın gerçekten var olduğu konusunda elde hiçbir kanıt yoktur. Sanrı doğurucu ilaçların etkisiyle yaşanmış deneyleri hatırlayan büyücü erkek ve kadınların itiraflarda bulunmaları da, işkence ve bağışlama ile açıklanabilir.
*Tar. Musa dini kuralları gereğince, yedi yılda bir yıl, tarım çalışmaları bir yana bırakılıyordu. Topraklar nadasa terk ediliyor ve ürünleri de yoksullara ve hayvanlara veriliyordu. Bu yılda, İbrani kölelerin azat edilmesi ve borçların ertelenmesi gerekiyordu. Şabbat yılı, jübile (JüBİLE) yılına bağlıydı ve yedi şabbat yılından sonra ve dolayısıyla her elli yılda bir kutlanıyordu. Bu yedi yıl dönemi ya da yedi yıllık yedi dönem, hiç kuşkusuz, Yaratılışla (bap I), dünyanın yedi günlük bir hafta içinde yaratılmış olduğunun açıklanmasına bağlıydı. Şabbat yılının, çok eski bir kural olmasına rağmen, İsrailliler tarafından, tarihleri boyunca ne ölçüde göz önüne alındığını İncil metinlerine dayanarak söylemek güçtür.
*Giz. bil. Büyücü erkek ve kadınların toplantısı. Söylendiğine göre, bu toplantıda şeytan, her zaman bir teke olarak hazırdır, şeytana tapılırksn aşın cinsel davranışlarda bulunulur, çok fazla yiyilip içilir, hatta kan bile dökülür ve kutsallığa aykırı hareketler yapılır. (Bk. ansikl. böl.)
*Tar. Şabbat yılı, yedi yıllık bir dönemin son yılı. (Bk. ansikl. böl.)
*ANSİKL. Din tar. En eski tarih ve din metinlerine göre şabbat, haftanın ve ayın kutsal ritmine bağlı bir dinlenme günüdür. Bir bayram niteliği de taşıyan şabbatta, tapınağa gidilir ve günlük işler bir yana bırakılır. Süleyman tapınağı'nın yıkılmasından (İ.Ö. 587) sonra, şabbatın önemi daha da arttı ve kuralları daha kesinleşti. Sonunda, Talmud'da yer alan hahamcılık yasaları ortaya çıktı.
Yahudiliğe göre, şabbat cuma akşamı gün batarken başlar ve cumartesi günü gece bastırdığında sona erer. Bu süre içinde, sinagogda ve evde çeşitli törenler yapılır. Şabbat kurallarına uymanın iki yanı vardır: hiçbir iş yapmamak (Mişna, yasaklanmış belli başlı otuz dokuz iş ayırt eder; bunlara bazı hahamcılık yasakları da eklenir) ve bazı özel ayinlerle, dua ile ve Torah'ın okunmasıyla şabbatın kutsallaştırılması.
*Giz. bil. Şabbat ayinleri, karmaşık izler taşıyan doğacı bir çoktanrıcılıktan ve tersine çevrilmiş bir hıristiyan ayin düzeninden ya da kara ayinden lanır. Şabbat, zamanla şeytansal bir nitelik kazandı. Ama çeşitli dönemlerinde şabbat konusunda anlatılanlar, cinbilimcilerin ve engizisyoncuların bir kurgusudur ve şabbatın gerçekten var olduğu konusunda elde hiçbir kanıt yoktur. Sanrı doğurucu ilaçların etkisiyle yaşanmış deneyleri hatırlayan büyücü erkek ve kadınların itiraflarda bulunmaları da, işkence ve bağışlama ile açıklanabilir.
*Tar. Musa dini kuralları gereğince, yedi yılda bir yıl, tarım çalışmaları bir yana bırakılıyordu. Topraklar nadasa terk ediliyor ve ürünleri de yoksullara ve hayvanlara veriliyordu. Bu yılda, İbrani kölelerin azat edilmesi ve borçların ertelenmesi gerekiyordu. Şabbat yılı, jübile (JüBİLE) yılına bağlıydı ve yedi şabbat yılından sonra ve dolayısıyla her elli yılda bir kutlanıyordu. Bu yedi yıl dönemi ya da yedi yıllık yedi dönem, hiç kuşkusuz, Yaratılışla (bap I), dünyanın yedi günlük bir hafta içinde yaratılmış olduğunun açıklanmasına bağlıydı. Şabbat yılının, çok eski bir kural olmasına rağmen, İsrailliler tarafından, tarihleri boyunca ne ölçüde göz önüne alındığını İncil metinlerine dayanarak söylemek güçtür.
Kaynak: Büyük Larousse
YORUMLAR