sah -hhı isim, eskimiş Arapça ¹a§§ Bir şeyin doğru bulunduğunu belirtmek için meydana getirilen işaret. SAH , -h...
sah -hhı
isim, eskimiş Arapça ¹a§§
SAH, -hhı a. (ar. sıhhatten satıh).
1. ida. Osmanlılar'da resmi belgelerin (berat, buyruk, evrak vb.) doğruluğunu onaylayan "sahihtir" sözcüğünün kısaltılmışı. (Resmi evrak defterdar ve reisülküttabın denetiminden geçtikten sonrasında, bir kez de sadrazam tarafınca görülüp incelenir, peşinden ya sadrazam ya da tezkireci tarafınca üstüne sah işareti konulurdu. Sonrasında evrak nişancıya gönderilir, onun tarafınca da incelenir ve tuğra çekilirdi.)
2. Sah çekmek, bir yazının doğruluğunu sah işaretiyle belirtmek.
*Matbaac. Düzeltme provasında düzeltmen tarafınca meydana getirilen düzeltmenin değil, dizilmiş metnin ilk biçiminin doğru bulunduğunu gösteren kısaltma işareti. (Arapça sat ve ha harfleriyle gösterilirken, latin alfabesinin kabulünden sonrasında "sah†biçiminde kullanılmaya başlanmıştır.)
SAH çoğl. a. (ar. saha'nın çoğl. sah). Esk. Alanlar, meydanlar.
1. ida. Osmanlılar'da resmi belgelerin (berat, buyruk, evrak vb.) doğruluğunu onaylayan "sahihtir" sözcüğünün kısaltılmışı. (Resmi evrak defterdar ve reisülküttabın denetiminden geçtikten sonrasında, bir kez de sadrazam tarafınca görülüp incelenir, peşinden ya sadrazam ya da tezkireci tarafınca üstüne sah işareti konulurdu. Sonrasında evrak nişancıya gönderilir, onun tarafınca da incelenir ve tuğra çekilirdi.)
2. Sah çekmek, bir yazının doğruluğunu sah işaretiyle belirtmek.
*Matbaac. Düzeltme provasında düzeltmen tarafınca meydana getirilen düzeltmenin değil, dizilmiş metnin ilk biçiminin doğru bulunduğunu gösteren kısaltma işareti. (Arapça sat ve ha harfleriyle gösterilirken, latin alfabesinin kabulünden sonrasında "sah†biçiminde kullanılmaya başlanmıştır.)
SAH çoğl. a. (ar. saha'nın çoğl. sah). Esk. Alanlar, meydanlar.
Kaynak: Büyük Larousse
YORUMLAR