ŞAHLANMAK gçz. f. 1. Bir attan söz ederken, şaha kalkmak. 2. Bir kimseden, bir topluluktan söz ederken, taşkınlık göstermek, coşmak...
ŞAHLANMAK gçz. f.
1. Bir attan söz ederken, şaha kalkmak.
2. Bir kimseden, bir topluluktan söz ederken, taşkınlık göstermek, coşmak ya da kızarak daha çok sözle saldırmak, kükremek; O adamın lafı geçince hemen şahlanırdı
*Bine. Atın art ayakları üzerinde ön ayaklarını kaldırarak dikilmesi.
şahlandırmak ettirg. f.
1. Bir atı şahlandırmak, şaha kaldırmak, şaha kalkmasına neden olmak.
2. Bir kimseyi, bir topluluğu şahlandırmak, onu coşturmak, onun taşkın davranışlarda bulunmasına yol açmak.
1. Bir attan söz ederken, şaha kalkmak.
2. Bir kimseden, bir topluluktan söz ederken, taşkınlık göstermek, coşmak ya da kızarak daha çok sözle saldırmak, kükremek; O adamın lafı geçince hemen şahlanırdı
*Bine. Atın art ayakları üzerinde ön ayaklarını kaldırarak dikilmesi.
şahlandırmak ettirg. f.
1. Bir atı şahlandırmak, şaha kaldırmak, şaha kalkmasına neden olmak.
2. Bir kimseyi, bir topluluğu şahlandırmak, onu coşturmak, onun taşkın davranışlarda bulunmasına yol açmak.
Kaynak: Büyük Larousse
YORUMLAR