ŞAKİKA a. (ar. şakik'ten şakika). Esk. 1. Ortadan ikiye ayrılan şey. 2. Yarım baş- ağrısı. * İsi. huk. Ana baba bir kız karde...
ŞAKİKA a. (ar. şakik'ten şakika). Esk.
1. Ortadan ikiye ayrılan şey.
2. Yarım baş- ağrısı.
* İsi. huk. Ana baba bir kız kardeş.
1. Ortadan ikiye ayrılan şey.
2. Yarım baş- ağrısı.
* İsi. huk. Ana baba bir kız kardeş.
Kaynak: Büyük Larousse
YORUMLAR