SARRAFİYE a. (ar. şarraf ve -iyye'den şarrSfiyye). ikt. tar Tanzimat'tan ilkin, sarraflardan alınan borç paralar için ödene...
SARRAFİYE a. (ar. şarraf ve -iyye'den şarrSfiyye). ikt. tar Tanzimat'tan ilkin, sarraflardan alınan borç paralar için ödenen bir tür faiz. (Hükümetin, Galata bankerlerinden borç olarak almış olduğu paraların resülmal [anapara] ve faizleri “sarrafiyeâ€, “ak- çabaşıâ€, “güzeşte", “senelik nema†şeklinde adlar altında ödenirdi. Akçabaşı, resülmal; sarrafiye de çoğunlukla faiz, kimi kere de komisyon anlamına gelirdi.)
*Tic. SARRAFLIK'ın eşanlamlısı.
* sıf. Esk.
1. Sarraflıkla ilgili, sarraflığa ilişkin.
2. ilanat-ı sarrafiye, sarraflıkla ilgili duyurular, ilanlar.
*Tic. SARRAFLIK'ın eşanlamlısı.
* sıf. Esk.
1. Sarraflıkla ilgili, sarraflığa ilişkin.
2. ilanat-ı sarrafiye, sarraflıkla ilgili duyurular, ilanlar.
Kaynak: Büyük Larousse
YORUMLAR