ŞAŞIRTICI sıf. 1. Garip, beklenmedik alışılmadık bir yönüyle şaşkınlık uyandı ran kimse ya da şey için kullanılır; tuhaf, acaip: O,...
ŞAŞIRTICI sıf.
1. Garip, beklenmedik alışılmadık bir yönüyle şaşkınlık uyandı ran kimse ya da şey için kullanılır; tuhaf, acaip: O, yaptıkları her zaman yankılar uyandıran, şaşırtıcı bir insandır. Ondan haber olmaması oldukça şaşırtıcı. Onun tutum değiştirmesi hiç de şaşırtıcı değil, herkes onun dönek olduğunu biliyor
2. Olağanüstü, dikkate değer, ilgi çeken, hayranlık uyandıran kimse ya da şey için kullanılır; inanılmaz: Onun şaşırtıcı bir belleği var.
3. Şaşırtıcı olmak, şaşırtmak: Bu cılız oğlanın, o güçlü kuvvetli adamı dövmesi, hepimiz için şaşırtıcı olmuştu.
1. Garip, beklenmedik alışılmadık bir yönüyle şaşkınlık uyandı ran kimse ya da şey için kullanılır; tuhaf, acaip: O, yaptıkları her zaman yankılar uyandıran, şaşırtıcı bir insandır. Ondan haber olmaması oldukça şaşırtıcı. Onun tutum değiştirmesi hiç de şaşırtıcı değil, herkes onun dönek olduğunu biliyor
2. Olağanüstü, dikkate değer, ilgi çeken, hayranlık uyandıran kimse ya da şey için kullanılır; inanılmaz: Onun şaşırtıcı bir belleği var.
3. Şaşırtıcı olmak, şaşırtmak: Bu cılız oğlanın, o güçlü kuvvetli adamı dövmesi, hepimiz için şaşırtıcı olmuştu.
Kaynak: Büyük Larousse
YORUMLAR