SENDELEMEK gçz. f. 1. Dengesini yitirerek düşer benzer biçimde olmak: Bir taşa çarparak sendelemek. Yürürken, birden başı döndü, se...
SENDELEMEK gçz. f.
1. Dengesini yitirerek düşer benzer biçimde olmak: Bir taşa çarparak sendelemek. Yürürken, birden başı döndü, sendeledi, olduğu yere oturuverdi.
2. Beklenmedik bir vaka karşısında şaşırmak, büyük sarsıntı geçirmek.
1. Dengesini yitirerek düşer benzer biçimde olmak: Bir taşa çarparak sendelemek. Yürürken, birden başı döndü, sendeledi, olduğu yere oturuverdi.
2. Beklenmedik bir vaka karşısında şaşırmak, büyük sarsıntı geçirmek.
Kaynak: Büyük Larousse
YORUMLAR