ŞERAN be. (ar. şeh 'den şehari). Esk. 1. Şeriat bakımından, şeriatça. 2. Şeran ve kanunen, şeriat ve kanun bakımından. Kaynak:...
ŞERAN be. (ar. şeh 'den şehari). Esk.
1. Şeriat bakımından, şeriatça.
2. Şeran ve kanunen, şeriat ve kanun bakımından.
1. Şeriat bakımından, şeriatça.
2. Şeran ve kanunen, şeriat ve kanun bakımından.
Kaynak: Büyük Larousse
YORUMLAR