SERÇİN a. (fars. serçin). Esk. Mekiğin dili. *İkt. tar Serçin reçin resmi, OsmanlI devletinde kesilen hayvanlar için alınan vergi....
SERÇİN a. (fars. serçin). Esk. Mekiğin dili.
*İkt. tar Serçin reçin resmi, OsmanlI devletinde kesilen hayvanlar için alınan vergi. (Ayrı bir mukataa olan bu vergiyle toplanan gelirler, mukataa hâzinesine verilirdi. Vergiye, İstanbul ve Rumeli'de "serçin derçin resmi"; Anadolu ve Arabistan'da "mürde baçı†ya da “zebhiye resmi" adı verilirdi. Sonraları, yalnızca "zebhiye resmi" adı kullanıldı, ikinci meşrutiyetten (1908) sonrasında hayvan kesim işleri belediyeye verilince bu vergi de kaldırıldı.)
* sıf. Seçme, seçkin.
*İkt. tar Serçin reçin resmi, OsmanlI devletinde kesilen hayvanlar için alınan vergi. (Ayrı bir mukataa olan bu vergiyle toplanan gelirler, mukataa hâzinesine verilirdi. Vergiye, İstanbul ve Rumeli'de "serçin derçin resmi"; Anadolu ve Arabistan'da "mürde baçı†ya da “zebhiye resmi" adı verilirdi. Sonraları, yalnızca "zebhiye resmi" adı kullanıldı, ikinci meşrutiyetten (1908) sonrasında hayvan kesim işleri belediyeye verilince bu vergi de kaldırıldı.)
* sıf. Seçme, seçkin.
Kaynak: Büyük Larousse
YORUMLAR