SERTLEŞTİRİCİ sıf. Sertleşmeyi elde eden şey için kullanılır. *Boyac. Kullanım esnasında, ayrı ayrı bileşenler olarak verilmiş bir...
SERTLEŞTİRİCİ sıf. Sertleşmeyi elde eden şey için kullanılır.
*Boyac. Kullanım esnasında, ayrı ayrı bileşenler olarak verilmiş bir ürüne, yapısal sertleşmeyi ve katman oluşumunu gerçekleştirmek suretiyle katılan madde.
*Hidr. bağl. Yüzey sertleştificisi, yüzey sertliğini ve aşınmaya karşı dayanımı çoğaltmak için sertleşmiş betonun yüzeyine sürülen ürün.
*Polim. Kimi bileşik reçine türlerinde kütlesel olarak katılaşmayı kolaylaştıran madde.
*Seram. Bir kil ya da hamurun plastikliğini azaltan maddeye denir.
*Yapış. Sertleşmeyi başlatmak ve/ya da denetlemek için bir yapıştırıcıya katılan ve bu yapıştırıcının ayrılmaz bir bölümünü oluşturan madde.
*Boyac. Kullanım esnasında, ayrı ayrı bileşenler olarak verilmiş bir ürüne, yapısal sertleşmeyi ve katman oluşumunu gerçekleştirmek suretiyle katılan madde.
*Hidr. bağl. Yüzey sertleştificisi, yüzey sertliğini ve aşınmaya karşı dayanımı çoğaltmak için sertleşmiş betonun yüzeyine sürülen ürün.
*Polim. Kimi bileşik reçine türlerinde kütlesel olarak katılaşmayı kolaylaştıran madde.
*Seram. Bir kil ya da hamurun plastikliğini azaltan maddeye denir.
*Yapış. Sertleşmeyi başlatmak ve/ya da denetlemek için bir yapıştırıcıya katılan ve bu yapıştırıcının ayrılmaz bir bölümünü oluşturan madde.
Kaynak: Büyük Larousse
YORUMLAR