ŞEYB a. (ar . şeyb). Esk. 1. Saç ve sakala kır düşmesi. 2. ihtiyarlık. Kaynak: Büyük Larousse
ŞEYB a. (ar. şeyb). Esk.
1. Saç ve sakala kır düşmesi.
2. ihtiyarlık.
Kaynak: Büyük Larousse
1. Saç ve sakala kır düşmesi.
2. ihtiyarlık.
Kaynak: Büyük Larousse
YORUMLAR