ŞİFALI sıf. Şifa veren, sağlığa yararlı: Şifalı otlar, bitkiler. Şifalı sular. *Bot. Şifalı otlar, yabani olarak yetişen ve bazılar...
ŞİFALI sıf. Şifa veren, sağlığa yararlı: Şifalı otlar, bitkiler. Şifalı sular.
*Bot. Şifalı otlar, yabani olarak yetişen ve bazıları bahçelerde yetiştirilen, bir kısmı ta Antikçağ'dan beri tedavi amacıyla kullanılan bitkiler. (Bk. ansikl. böl.)
*ANSİKL. Şifalı otların tıpta kullanımı in:. sanlık kadar eskidir Çin'de 5 000 yıl ilkin kullanılan denizüzümü (Ephedra distachia), İspanyol istilasından ilkin inkalar' ın kullandığı kınakına kabuğu örnek gösterilebilir. insanlığın binlerce yıldan beri keşfettiği şifalı ot sayısı, bilinmeyenlerin yanında oldukça sınırlıdır. Dünyanın çeşitli yörelerinde yetişen 800 000 - 1000 000 kadar nebat türünün sadece 500 000 kadarı derlenip sınıflandırılmıştır. Buna her yıl 2 000 kadar tohumlu nebat türü tanımlanıp eklenmektedir. Gıda elde etmek için yetiştirilen nebat türleri 3 000 dolayındadır. Tedavi amacıyla kullanılan bitkilerin miktarı Antikçağ'dan beri sürekli bir artış göstermektedir. Mezopotamya'da bitkisel drog miktarı 250 dolayındaydı. Eski Yunan'da 650 kadar şifalı nebat tanınıyordu. Arap -Fars uygarlıklarında bu sayı 1 000'e yükselmiş, XIX. yy.'ın başlarında 13 000'e ulaşmıştır. Günümüzde bu miktar 20 000 dolayındadır. Türkiye'de tıbbi amaçla kullanılan şifalı nebat miktarı minimum 500 kadardır.
Bitkilerdeki etkin maddelerin birçoğunun bireşim kanalıyla elde edilmesi bitkilerin kullanım alanını oldukça daraltmışsa da yeni buluşlar bitkisel eczaların tekrardan kıymet kazanmasına yol açmıştır. Şifalı otlar tüm iklim ve bölgelerde, çok çeşitli ortamlarda yetişir: sıcak ve kurak yerlerde rezene, kekik, biberiye, adaçayı, devedikeni vb.; dağlık yerlerde boğanotu, öküz- gözü, kızıl kantaron, güzelavratotu, ayıü- zümü vb; deniz kıyılarında, tuzlu topraklarda deniz pelini, sukerevizi, adasoğanı, vb.; dere kenarlarında hatmi, nane, kaşık- otu, sıracaotu, kediotu vb.; yamaçlarda manisalalesi, yabankekiği vb.; taşlı ve çakıllı bölgelerde yüksükotu, kibritotu, katırtırnağı vb.; çit kenarlarında ve çalılıklarda ebegümeci, yabaneriği, cezayirmenekşesi vb.; ağaçlık yerlerde, ormanlarda inci-çiçeği, çobanpüskülü, ardıç, mührüsüleyman vb.; kırlarda, otlaklarda çiğdem, kurt- pençesi vb.; sulak yerlerde baldıran vb.; suda nilüfer, tere vb.
Şifalı otlardan hekimlikte infusyon, dekoksiyon, toz, merhem, tıbbi yağ, kokulu yağ, tentür ve çeşitli özütler halinde yararlanılır. Bir kısmı parfümeride de kullanılan şifalı otlardan bazıları Türkiye'nin ihraç ürünlerindendir.
*Bot. Şifalı otlar, yabani olarak yetişen ve bazıları bahçelerde yetiştirilen, bir kısmı ta Antikçağ'dan beri tedavi amacıyla kullanılan bitkiler. (Bk. ansikl. böl.)
*ANSİKL. Şifalı otların tıpta kullanımı in:. sanlık kadar eskidir Çin'de 5 000 yıl ilkin kullanılan denizüzümü (Ephedra distachia), İspanyol istilasından ilkin inkalar' ın kullandığı kınakına kabuğu örnek gösterilebilir. insanlığın binlerce yıldan beri keşfettiği şifalı ot sayısı, bilinmeyenlerin yanında oldukça sınırlıdır. Dünyanın çeşitli yörelerinde yetişen 800 000 - 1000 000 kadar nebat türünün sadece 500 000 kadarı derlenip sınıflandırılmıştır. Buna her yıl 2 000 kadar tohumlu nebat türü tanımlanıp eklenmektedir. Gıda elde etmek için yetiştirilen nebat türleri 3 000 dolayındadır. Tedavi amacıyla kullanılan bitkilerin miktarı Antikçağ'dan beri sürekli bir artış göstermektedir. Mezopotamya'da bitkisel drog miktarı 250 dolayındaydı. Eski Yunan'da 650 kadar şifalı nebat tanınıyordu. Arap -Fars uygarlıklarında bu sayı 1 000'e yükselmiş, XIX. yy.'ın başlarında 13 000'e ulaşmıştır. Günümüzde bu miktar 20 000 dolayındadır. Türkiye'de tıbbi amaçla kullanılan şifalı nebat miktarı minimum 500 kadardır.
Bitkilerdeki etkin maddelerin birçoğunun bireşim kanalıyla elde edilmesi bitkilerin kullanım alanını oldukça daraltmışsa da yeni buluşlar bitkisel eczaların tekrardan kıymet kazanmasına yol açmıştır. Şifalı otlar tüm iklim ve bölgelerde, çok çeşitli ortamlarda yetişir: sıcak ve kurak yerlerde rezene, kekik, biberiye, adaçayı, devedikeni vb.; dağlık yerlerde boğanotu, öküz- gözü, kızıl kantaron, güzelavratotu, ayıü- zümü vb; deniz kıyılarında, tuzlu topraklarda deniz pelini, sukerevizi, adasoğanı, vb.; dere kenarlarında hatmi, nane, kaşık- otu, sıracaotu, kediotu vb.; yamaçlarda manisalalesi, yabankekiği vb.; taşlı ve çakıllı bölgelerde yüksükotu, kibritotu, katırtırnağı vb.; çit kenarlarında ve çalılıklarda ebegümeci, yabaneriği, cezayirmenekşesi vb.; ağaçlık yerlerde, ormanlarda inci-çiçeği, çobanpüskülü, ardıç, mührüsüleyman vb.; kırlarda, otlaklarda çiğdem, kurt- pençesi vb.; sulak yerlerde baldıran vb.; suda nilüfer, tere vb.
Şifalı otlardan hekimlikte infusyon, dekoksiyon, toz, merhem, tıbbi yağ, kokulu yağ, tentür ve çeşitli özütler halinde yararlanılır. Bir kısmı parfümeride de kullanılan şifalı otlardan bazıları Türkiye'nin ihraç ürünlerindendir.
Kaynak: Büyük Larousse
Şifalı Bitkiler Sözlüğü
Şifalı Bitkilerin Yan Tesirleri
Şifalı Bitkileri Demleme Şekilleri
YORUMLAR