SÖKüN a. (sökmek'ten sök-ün). Sökün etmek, birbiri ardınca gelmek, görünmek: Bekledikleriniz, siz gittikten sonrasında birer iki...
SÖKüN a. (sökmek'ten sök-ün). Sökün etmek, birbiri ardınca gelmek, görünmek: Bekledikleriniz, siz gittikten sonrasında birer ikişer sökün ettiler.
Kaynak: Büyük Larousse
YORUMLAR