Soy TDK, Türk Dil Kurumu isim 1 . Bir atadan gelen kimselerin topluluğu, s ülale: "Hepimiz hadi her neyse bu şekilde biraz...
Soy
TDK, Türk Dil Kurumu
isim
1 . Bir atadan gelen kimselerin topluluğu, s ülale:
2 . Cins, tür, çeşit.
3 . (ödat) İyi ve üstün nitelikleri bulunan.
4 . (eskimiş) Manzum söz:
TDK, Türk Dil Kurumu
1 . Bir atadan gelen kimselerin topluluğu, s ülale:
"Hepimiz hadi her neyse bu şekilde birazcık komik bir insanın hafifçe adına katlanalım fakat yarın, bizim soyumuzdan kimlerin yetişeceğini kim bilir."- M. Ş. Esendal.
2 . Cins, tür, çeşit.
3 . (ödat) İyi ve üstün nitelikleri bulunan.
4 . (eskimiş) Manzum söz:
"Boy boyladı, soy soyladı."- Dede Korkut.
Atasözü, deyim ve birleşik fiiller
- soya çekmek
- soydur çeker, boktur kokar
Birleşik Sözler
- soyadı
- soy ağacı
- soy gazlar
- soykırım
- soy adı
- soy kütüğü
- soy oluş
- soy sop
- soy yapısı
- soya çekim
- köpek soyu
Soy ve yarısoy metal nedir?
Soy ağacı nedir, soy ağacı ile ilgili resimler bulmama destek sağlar musunuz?
Soy kelimesinin anlamı nedir?
Soy TDK, Türk Dil Kurumu isim 1 . Bir atadan gelen kimselerin topluluğu, s ülale: "Hepimiz hadi her neyse bu şekilde birazcık komik bir insanın hafifçe adına katlanalım fakat yarın, bizim soyumuzdan kimlerin yetişeceğini kim bilir
SOY a.
1. Aynı kökenden gelen ve birbirlerinin devamını oluşturacak şekilde örgenleşmiş türden varlıklar zinciri.
2. Aynı atadan ya da atalardan gelenlerin ya da onlara dayananların bütünü; sülale: OsmanlI soyu. Kral soyundan gelmek. Soyunu sürdürmek.
3. Cins, çeşit, tür: Bu soy davranışlar kolayca bağışlanamaz.
4. Soy sop -SOYSOR || Soya çekmek, soyuna özgü özellikler taşımak. || Soyu bozuk, "iyi bir aileden gelmiyor†anlamında aşağılama sözü.
*Biyol. Bir yaratığın kendisini, en eski atalarını ve kendisinden türeyen kuşakları kapsayan bireyler dizisi. || Soy duraklaması, Eimer'e bakılırsa, bir hayvan ya da nebat topluluğunun bir bölümünde evrimin durması. Bu bölüm olduğu şeklinde kalırken, geri kalanlar yeni türler vererek evrimlerine devam ederler ki, buna türleşme* denir. || Hücre soyu, farklılaşma yolundaki bir embriyonda, bir ilk hücreden doğan ve ötekilerden azca değişik bir evrim geçirerek gelişen hücreler toplamı (mesela döl hücresi soyu). || Sal soy, özdöllenme ile tek bir homozigot varlıktan doğan bireyler topluluğu; aynı genetik malvarlığına haiz homozigot bir çiftin yavrularından oluşan bir hayvan topluluğu.
*Çekird. fiz. Radyoaktif soy, kendiliğinden bozunmalarla bir radyoelementten türeyen kimyasal elementler dizisi.
*Zootekn. Adam ya da dişi soyu, hayvanların çaprazlanmasında bir tek adam ya da dişinin aynı ırktan olmasıyla elde edilmiş soy. (At için adam soyu, bir adamın dölünden [damızlık erkek] gelen tayların tümüdür.)
* sıf. iyi, üstün nitelikli, asil: Soy bir güzellik. Soy bir köpek.
*Anorg. kim. Soy gaz - GAZ. || Soy metal, altın ve platin şeklinde oksijenle bileşmesinin mümkün olmadığına inanılan metal.
*Bes. san. Soy gaz, korumaya ya da ambalajlamaya alınan gıda maddeleri ya da içkilerin yükseltgenmelerini engellemek amacıyla gıda sanayisinde kullanılan gaz.
SOY a. (esk. türkç. sab, söz'den). Ed.
1. Dede Korkut kitabı'nda şiirsel anlatımlı, coşkulu söz; şiir; destansı hikâyenin manzum kısmı anlamında kullanılan sözcük. (Bk. ansikl. böl.)
2. Soysoylamak, Dede Korkut kitabı'nda bir çok kez boy boylamak (BOY) sözüyle beraber yer edinen ve şiirli söz söylemek, destansı hikâyenin manzum bölümlerini söylemek anlamında kullanılan söz.
*ANSİKL. Dede Korkut kitabı'nda kahramanların (örn. Uruz'u yaralı olarak kabul eden anası, Beyrek'in esir bulunduğunu gören bezirgânlar) coşkulu şiirsel seslenişlerine bu ad verilmiştir: "Anası bir soy daha soyladı, aydur..." Dede Korkut'un ağzından çıkan derin anlamlı sözler, manzum destan bölümleri de bu adı taşır: Korkut boy boyladı, soy soyladı. Gazi erenlerin başına ne geldiğini söylemiş oldu..." Bu addan türeyen soylama sözcüğü, yapıtta manzum bölümlerden ilkin bir ara başlık şeklinde kullanılmıştır: "Soylama: Salkım salkım tan yelleri estiğinde..."
1. Aynı kökenden gelen ve birbirlerinin devamını oluşturacak şekilde örgenleşmiş türden varlıklar zinciri.
2. Aynı atadan ya da atalardan gelenlerin ya da onlara dayananların bütünü; sülale: OsmanlI soyu. Kral soyundan gelmek. Soyunu sürdürmek.
3. Cins, çeşit, tür: Bu soy davranışlar kolayca bağışlanamaz.
4. Soy sop -SOYSOR || Soya çekmek, soyuna özgü özellikler taşımak. || Soyu bozuk, "iyi bir aileden gelmiyor†anlamında aşağılama sözü.
*Biyol. Bir yaratığın kendisini, en eski atalarını ve kendisinden türeyen kuşakları kapsayan bireyler dizisi. || Soy duraklaması, Eimer'e bakılırsa, bir hayvan ya da nebat topluluğunun bir bölümünde evrimin durması. Bu bölüm olduğu şeklinde kalırken, geri kalanlar yeni türler vererek evrimlerine devam ederler ki, buna türleşme* denir. || Hücre soyu, farklılaşma yolundaki bir embriyonda, bir ilk hücreden doğan ve ötekilerden azca değişik bir evrim geçirerek gelişen hücreler toplamı (mesela döl hücresi soyu). || Sal soy, özdöllenme ile tek bir homozigot varlıktan doğan bireyler topluluğu; aynı genetik malvarlığına haiz homozigot bir çiftin yavrularından oluşan bir hayvan topluluğu.
*Çekird. fiz. Radyoaktif soy, kendiliğinden bozunmalarla bir radyoelementten türeyen kimyasal elementler dizisi.
*Zootekn. Adam ya da dişi soyu, hayvanların çaprazlanmasında bir tek adam ya da dişinin aynı ırktan olmasıyla elde edilmiş soy. (At için adam soyu, bir adamın dölünden [damızlık erkek] gelen tayların tümüdür.)
* sıf. iyi, üstün nitelikli, asil: Soy bir güzellik. Soy bir köpek.
*Anorg. kim. Soy gaz - GAZ. || Soy metal, altın ve platin şeklinde oksijenle bileşmesinin mümkün olmadığına inanılan metal.
*Bes. san. Soy gaz, korumaya ya da ambalajlamaya alınan gıda maddeleri ya da içkilerin yükseltgenmelerini engellemek amacıyla gıda sanayisinde kullanılan gaz.
SOY a. (esk. türkç. sab, söz'den). Ed.
1. Dede Korkut kitabı'nda şiirsel anlatımlı, coşkulu söz; şiir; destansı hikâyenin manzum kısmı anlamında kullanılan sözcük. (Bk. ansikl. böl.)
2. Soysoylamak, Dede Korkut kitabı'nda bir çok kez boy boylamak (BOY) sözüyle beraber yer edinen ve şiirli söz söylemek, destansı hikâyenin manzum bölümlerini söylemek anlamında kullanılan söz.
*ANSİKL. Dede Korkut kitabı'nda kahramanların (örn. Uruz'u yaralı olarak kabul eden anası, Beyrek'in esir bulunduğunu gören bezirgânlar) coşkulu şiirsel seslenişlerine bu ad verilmiştir: "Anası bir soy daha soyladı, aydur..." Dede Korkut'un ağzından çıkan derin anlamlı sözler, manzum destan bölümleri de bu adı taşır: Korkut boy boyladı, soy soyladı. Gazi erenlerin başına ne geldiğini söylemiş oldu..." Bu addan türeyen soylama sözcüğü, yapıtta manzum bölümlerden ilkin bir ara başlık şeklinde kullanılmıştır: "Soylama: Salkım salkım tan yelleri estiğinde..."
Kaynak: Büyük Larousse
Soy ve yarısoy metal nedir?
Soy ağacı nedir, soy ağacı ile ilgili resimler bulmama destek sağlar musunuz?
Soy kelimesinin anlamı nedir?
YORUMLAR