söyleşi isim 1 . Dostça, dostça karşılıklı konuşma, hasbihâl, söyleşi: "Her söyleşisinde sözü döndürüp dolaştırmasından bı...
söyleşi
isim
"Her söyleşisinde sözü döndürüp dolaştırmasından bıkmışlardı."- M. Mungan.
2 . Belli bir mevzuda alanla ilgili kişilerin katılmış olduğu bilgilendirme toplantısı.
3 . edebiyat Bir bilim ya da sanat konusunu, konuşmayı çağrıştıran şekilde inceleyerek özetleyen edebiyat türü, söyleşi.
Kaynak:TDK
Söyleşi, söyleşi türüne örnekler verir misiniz?
Söyleşi (Söyleşi) Nedir?
Sanatla ilgili söyleşi örnekleri verir misiniz?
SÖYLEŞİ a.
1. Bir kurala, belli bir mevzuya bağlı olmayan karşılıklı konuşma, söyleşi; hasbıhal.
2. Bir kimselerle, belli bir mevzuda ve samimi bir havada meydana getirilen konuşma; söyleşi.
*-Ed. Ifade bakımından yazarın yakınlarıyla konuşmasını sındıran, içtenlikli yazı türü. (Eşanl. MUSAHABE, SOHBET.) [Bk. ansikl. böl ]
*ANSİKL. Ed. Konuş ur şeklinde yazan, mevzularını günlük yaşamdan alan halk yazarları bu türe ilgi gösterdiler Ahmet Rasim'in birçok gazete yazısı söyleşi biçimindedir (Ramazan sohbetleri [1913], Anılar ve söyleşiler [ölümünden sonra derlendi, 1983]). Mevzusu bakımından makaleye, anlatımı bakımından ise daha çok denemeye yaklaşan yazılar bazen bu şekilde adlandırıldı (Tevfik Fikret'in Servet-i fünun' daki “Musahabe-i edebiyıs'leri). Derhal tüm yazılarında söyleşiye: akın bir ifade yolu izleyen Ataç'ın kitaplarından biri de Söyleşiler (1964) adını taşır. Dr Galip Ataç, Eşref Şefik, Çetin Altarı, Şevket Rado şeklinde yazarların radyoda yayımlanmış söyleşileri türün sözlü örnekleridir. Bu söyleşileri derleyen kitaplar da vardır: Evin saati (Dr. G. Ataç, 1946), Aile sohbetleri (Ş. Rado, 1967).
1. Bir kurala, belli bir mevzuya bağlı olmayan karşılıklı konuşma, söyleşi; hasbıhal.
2. Bir kimselerle, belli bir mevzuda ve samimi bir havada meydana getirilen konuşma; söyleşi.
*-Ed. Ifade bakımından yazarın yakınlarıyla konuşmasını sındıran, içtenlikli yazı türü. (Eşanl. MUSAHABE, SOHBET.) [Bk. ansikl. böl ]
*ANSİKL. Ed. Konuş ur şeklinde yazan, mevzularını günlük yaşamdan alan halk yazarları bu türe ilgi gösterdiler Ahmet Rasim'in birçok gazete yazısı söyleşi biçimindedir (Ramazan sohbetleri [1913], Anılar ve söyleşiler [ölümünden sonra derlendi, 1983]). Mevzusu bakımından makaleye, anlatımı bakımından ise daha çok denemeye yaklaşan yazılar bazen bu şekilde adlandırıldı (Tevfik Fikret'in Servet-i fünun' daki “Musahabe-i edebiyıs'leri). Derhal tüm yazılarında söyleşiye: akın bir ifade yolu izleyen Ataç'ın kitaplarından biri de Söyleşiler (1964) adını taşır. Dr Galip Ataç, Eşref Şefik, Çetin Altarı, Şevket Rado şeklinde yazarların radyoda yayımlanmış söyleşileri türün sözlü örnekleridir. Bu söyleşileri derleyen kitaplar da vardır: Evin saati (Dr. G. Ataç, 1946), Aile sohbetleri (Ş. Rado, 1967).
Kaynak: Büyük Larousse
YORUMLAR