Asil TDK, Türk Dil Kurumu ödat 1 . Doğuştan ya da hükümdar buyruğuyla, bazı ayrıcalıklara haiz olan ve hususi unvanlar taşıyan ...
Asil
TDK, Türk Dil Kurumu
ödat
1 . Doğuştan ya da hükümdar buyruğuyla, bazı ayrıcalıklara haiz olan ve hususi unvanlar taşıyan (kimse), asaletli, asil:
2 . İyi tanınmış, köklü bir aileden gelen (kimse), necip, kişizade, asil:
3 . Saygı uyandıran, yücelik taşıyan:
4 . Soyu iyi nitelikli olan, iyi cins soydan gelen (at vb.).
Birleşik Sözler
TDK, Türk Dil Kurumu
1 . Doğuştan ya da hükümdar buyruğuyla, bazı ayrıcalıklara haiz olan ve hususi unvanlar taşıyan (kimse), asaletli, asil:
"Asil kişidir, iyi bir tahsil görmüştür, zekidir, yeteneklidir."- N. Cumalı.
2 . İyi tanınmış, köklü bir aileden gelen (kimse), necip, kişizade, asil:
"İzmir'in zengin ve asil ailelerinden birinin tek adam evladı."- T. Buğra.
3 . Saygı uyandıran, yücelik taşıyan:
"Japonların asil ve çetin savaşçılık gururuna, bu eğiliş ağır geldi."- F. R. Atay.
4 . Soyu iyi nitelikli olan, iyi cins soydan gelen (at vb.).
Birleşik Sözler
- asil erki
- asil soplu
- baba asil
- bey asil
- şehir asil
Ad Asil Sözcükler - İsim
Rasim Asil
İpek Asil
SOYLU sıf. ve a. Bir mutlakıyette ya da bir imparatorluk yönetiminde doğuştan ayrıcalıklı bir sınıfın üyesi olan ya da bu sınıfa hükümdar kararıyla sonradan katılan kimse için kullanılır; asil, aristokrat, asilzade
* sıf.
1. Asil bir hiç kimseye ya da soyluluğa ilişkin şey için kullanılır; asil: Asil kan. Asil bir aileden gelmek.
2. Ağırbaşlılığı, ciddiyetiyle saygı uyandıran, yüce gönüllü kimse ve bu kimsenin tutumunu, yüce gönüllülüğünü belirten şey için kullanılır; asil: Asil duygular. Asil bir kişilik. Asil bir özveri. Tarafları incitmeyecek asil bir çözüm.
3. İnceliğiyle, görkemiyle hayranlık, saygı uyandıran şey için kullanılır, asil: Asil bir yüz ifadesi. Asil bir davranış.
4. Görünümü görkemli, etkisi altına alan, hareketleri kurumlu hayvan için kullanılır, asil: Aslan, asil bir hayvandır.
5. Asil soplu, eski, köklü, tanınmış aileden gelen kimse için söylenir.
* sıf.
1. Asil bir hiç kimseye ya da soyluluğa ilişkin şey için kullanılır; asil: Asil kan. Asil bir aileden gelmek.
2. Ağırbaşlılığı, ciddiyetiyle saygı uyandıran, yüce gönüllü kimse ve bu kimsenin tutumunu, yüce gönüllülüğünü belirten şey için kullanılır; asil: Asil duygular. Asil bir kişilik. Asil bir özveri. Tarafları incitmeyecek asil bir çözüm.
3. İnceliğiyle, görkemiyle hayranlık, saygı uyandıran şey için kullanılır, asil: Asil bir yüz ifadesi. Asil bir davranış.
4. Görünümü görkemli, etkisi altına alan, hareketleri kurumlu hayvan için kullanılır, asil: Aslan, asil bir hayvandır.
5. Asil soplu, eski, köklü, tanınmış aileden gelen kimse için söylenir.
Kaynak: Büyük Larousse
YORUMLAR