ŞUBAN a. (fars. şuban). Esk. 1. Çoban. 2. Şuban-ı verdi-i eymen, Hz. Musa. Kaynak: Büyük Larousse
ŞUBAN a. (fars. şuban). Esk.
1. Çoban.
2. Şuban-ı verdi-i eymen, Hz. Musa.
1. Çoban.
2. Şuban-ı verdi-i eymen, Hz. Musa.
Kaynak: Büyük Larousse
/fa-clock-o/ POPÜLER$type=list
-
İletişim, “duygu, düşünce veya bilgilerin her türlü yolla başkalarına aktarılması” olarak tanımlanmaktadır. Bildirişim, haberleşme, komünika...
-
Sular Hep Aktı Geçti, Kurudu Vakti Geçti, Nice Han Nice Sultan, Tahtı Bıraktı Geçti, Dünya Bir Penceredir, Her Gelen Baktı Geçti.. ...
-
Hikayede serim, düğüm ve çözüm nedir, ne anlama gelir, bir hikayede serim, düğüm ve çözüm bölümleri nasıl anlaşılır ve ayırt edilir?...
-
“Kelâmı ehline söyle, işitir, âr eylemez..! Dört kitabı tefsîr etsen, câhile kâr eylemez..!” Muzaffer Ozak Efendi ...
-
1 Islahat Ne Anlamına gelir 3 Islahat ile İnkılap Arasındaki Fark Nedir? Islahat ne anlamına gelir, inkılap ne anlamına gelir, inkılabı...
YORUMLAR