SUÇSUZ sıf. 1. Sanıldığının, kuşkulanıl- dığının aksine, kabahat niteliği taşıyan, ceza gerektiren eylemi işlememiş olan, o eylemin...
SUÇSUZ sıf.
1. Sanıldığının, kuşkulanıl- dığının aksine, kabahat niteliği taşıyan, ceza gerektiren eylemi işlememiş olan, o eylemin sorumlusu, suçlusu olmayan kimse için kullanılır, masum: Sanık, suçsuz bulunarak aklandı. Suçsuz bir kimseyi mahkûm etmek.
2. Sonuçlarına katlandığı, acısını çekmiş olduğu fena vakalarda hiçbir oranı olmayan bir kimse için kullanılır; masum: Savaşlarda bir yığın suçsuz insan ölür.
1. Sanıldığının, kuşkulanıl- dığının aksine, kabahat niteliği taşıyan, ceza gerektiren eylemi işlememiş olan, o eylemin sorumlusu, suçlusu olmayan kimse için kullanılır, masum: Sanık, suçsuz bulunarak aklandı. Suçsuz bir kimseyi mahkûm etmek.
2. Sonuçlarına katlandığı, acısını çekmiş olduğu fena vakalarda hiçbir oranı olmayan bir kimse için kullanılır; masum: Savaşlarda bir yığın suçsuz insan ölür.
Kaynak: Büyük Larousse
YORUMLAR