ŞüFRE a. (ar şüfre). Esk. 1. Yassı bıçak. 2. Kılıç ağzı. 3. Kirpik biten yer. Kaynak: Büyük Larousse
ŞüFRE a. (ar şüfre). Esk.
1. Yassı bıçak.
2. Kılıç ağzı.
3. Kirpik biten yer.
1. Yassı bıçak.
2. Kılıç ağzı.
3. Kirpik biten yer.
Kaynak: Büyük Larousse
YORUMLAR