SUVER çoğl. a. (ar. şuret'in çoğl. şuveı). Esk. 1. Şekiller, dış görünüşten "İbadetin suver-i icrâiyyesine erişince...&quo...
SUVER çoğl. a. (ar. şuret'in çoğl. şuveı). Esk.
1. Şekiller, dış görünüşten "İbadetin suver-i icrâiyyesine erişince..." (Cevdet Paşa, XIX. yy.).
2. Suver-i âlem, yeryüzünün görünen durumları; canlı ve cansız yaratıklarının görünüşleri. || Suver-i ka- biha, müstehcen resimler.
1. Şekiller, dış görünüşten "İbadetin suver-i icrâiyyesine erişince..." (Cevdet Paşa, XIX. yy.).
2. Suver-i âlem, yeryüzünün görünen durumları; canlı ve cansız yaratıklarının görünüşleri. || Suver-i ka- biha, müstehcen resimler.
Kaynak: Büyük Larousse
YORUMLAR