TÂAT, -tt a. (ar. (STat). Esk. 1. İbadet etme, Allah'ın emirlerine uyma: "Ne tâat var ne salât, nezikr var ne teşbih...
TÂAT, -tt a. (ar. (STat). Esk.
1. İbadet etme, Allah'ın emirlerine uyma: "Ne tâat var ne salât, nezikr var ne teşbih" (Sait Emre, XIV. yy.).
2. Taat-güzin, ibadet eden, Allah'ın emirlerini yerine getiren.
1. İbadet etme, Allah'ın emirlerine uyma: "Ne tâat var ne salât, nezikr var ne teşbih" (Sait Emre, XIV. yy.).
2. Taat-güzin, ibadet eden, Allah'ın emirlerini yerine getiren.
Kaynak: Büyük Larousse
YORUMLAR