TABDAR sıf. (fars. tâb ve dar'dan tâbdâr). Esk. 1. Parlak, parıltılı: Didarı tabdar (parlak yüz). 2. Sıcak, yakıcı. 3. Büklümlü,...
TABDAR sıf. (fars. tâb ve dar'dan tâbdâr). Esk.
1. Parlak, parıltılı: Didarı tabdar (parlak yüz).
2. Sıcak, yakıcı.
3. Büklümlü, bükülmüş: Gisuyı tabdar (bükülü saç).
1. Parlak, parıltılı: Didarı tabdar (parlak yüz).
2. Sıcak, yakıcı.
3. Büklümlü, bükülmüş: Gisuyı tabdar (bükülü saç).
Kaynak: Büyük Larousse
YORUMLAR