TABILBAZ a. (ar. tabi ve fars. bâz, oynayandan tabl-bâz). 1. Esk. müz. Davul çalan kimse, davulcu. 2. Bir tür büyük boy nakkare. ...
TABILBAZ a. (ar. tabi ve fars. bâz, oynayandan tabl-bâz).
1. Esk. müz. Davul çalan kimse, davulcu.
2. Bir tür büyük boy nakkare.
Kaynak: Büyük Larousse
1. Esk. müz. Davul çalan kimse, davulcu.
2. Bir tür büyük boy nakkare.
Kaynak: Büyük Larousse
YORUMLAR