TAHAFFüF a. (ar. hıffef ten tahaffüf). Esk. 1. Hafif olma, hafifleme, hafifleşme 2. Tahaffüfi bar, tahaffüfi hamule, yükün hafiflem...
TAHAFFüF a. (ar. hıffef ten tahaffüf). Esk.
1. Hafif olma, hafifleme, hafifleşme
2. Tahaffüfi bar, tahaffüfi hamule, yükün hafiflemesi. || Tahaffüfi ızdırab, acının azalması.
1. Hafif olma, hafifleme, hafifleşme
2. Tahaffüfi bar, tahaffüfi hamule, yükün hafiflemesi. || Tahaffüfi ızdırab, acının azalması.
Kaynak: Büyük Larousse
YORUMLAR