TAKRİZ a. (ar. karz'den takriz, ödünç verme). Ed. Yapıtın başına konulmak üzere yazılmış, yapıt sahibini iyi tanıyan, yapıtta el...
TAKRİZ a. (ar. karz'den takriz, ödünç verme). Ed. Yapıtın başına konulmak üzere yazılmış, yapıt sahibini iyi tanıyan, yapıtta ele alınan konuyu bilen bir yazarın kaleme aldığı övücü sunuş yazısı.
*ANSİKL. Tanzimat ve Serveti fünun edebiyatlarında, edebiyat yapıtlarında manzum ya da mensur takrizlere yer verilmesi moda olmuştu. Ancak bu yazılarda, yapıtın ve yazarın nesnel bir tanıtımı, değerlendirilmesi yer almaz, abartmalı övgüler sıralanırdı. Örneğin Nevresi cedit Divanine Ziya Paşa bu yolda süslü nesirle bir takriz yazmıştı, ibnülemin Mahmut Kemal inal'ın Son asır türk şairleri adlı yapıtına da Hamamizade İhsan, Mehmet Selim inal, Tahir Nadi, Ahmet Remzi Akyürek ve Tahir Olgun manzum takrizler yazmışlardır.
*ANSİKL. Tanzimat ve Serveti fünun edebiyatlarında, edebiyat yapıtlarında manzum ya da mensur takrizlere yer verilmesi moda olmuştu. Ancak bu yazılarda, yapıtın ve yazarın nesnel bir tanıtımı, değerlendirilmesi yer almaz, abartmalı övgüler sıralanırdı. Örneğin Nevresi cedit Divanine Ziya Paşa bu yolda süslü nesirle bir takriz yazmıştı, ibnülemin Mahmut Kemal inal'ın Son asır türk şairleri adlı yapıtına da Hamamizade İhsan, Mehmet Selim inal, Tahir Nadi, Ahmet Remzi Akyürek ve Tahir Olgun manzum takrizler yazmışlardır.
Kaynak: Büyük Larousse
YORUMLAR