TAKTİR a. (ar. katra'dan taktir). Esk. 1. Damla damla akıtma. 2. Damıtma; imbikten geçirme. 3. Taktir etmek, damlatmak; damıtmak...
TAKTİR a. (ar. katra'dan taktir). Esk.
1. Damla damla akıtma.
2. Damıtma; imbikten geçirme.
3. Taktir etmek, damlatmak; damıtmak: "Gül der ki yüzüm kadar güzel yüz yokken I Taktır edenin ettiği işkence neden" (Y. K. Beyatlı).
*Esk. kim. Taktiri tedrici, ayrımsal damıtma. || Taktiri yabis, kuru damıtma.
1. Damla damla akıtma.
2. Damıtma; imbikten geçirme.
3. Taktir etmek, damlatmak; damıtmak: "Gül der ki yüzüm kadar güzel yüz yokken I Taktır edenin ettiği işkence neden" (Y. K. Beyatlı).
*Esk. kim. Taktiri tedrici, ayrımsal damıtma. || Taktiri yabis, kuru damıtma.
Kaynak: Büyük Larousse
YORUMLAR