TANELEMEK g. f. Taneli bir şeyin tanelerini ayırmak: Narı, üzümü, mısırı tanelemek. *Fişekç. Karabarut parçalarını tanelere ayırma...
TANELEMEK g. f. Taneli bir şeyin tanelerini ayırmak: Narı, üzümü, mısırı tanelemek.
*Fişekç. Karabarut parçalarını tanelere ayırmak.
*Kim. müh. Tane durumuna dönüştürmek.
*Metalürj. Arıtma cürufu içinde kalan metali öğütme ve ayıklama yoluyla ayırmak.
*tanelenmek dönşl. f., edilg. f. Bir şeyden söz ederken, tanelere ayrılmak, ufalanmak; tane bağlamak.
*Fişekç. Karabarut parçalarını tanelere ayırmak.
*Kim. müh. Tane durumuna dönüştürmek.
*Metalürj. Arıtma cürufu içinde kalan metali öğütme ve ayıklama yoluyla ayırmak.
*tanelenmek dönşl. f., edilg. f. Bir şeyden söz ederken, tanelere ayrılmak, ufalanmak; tane bağlamak.
Kaynak: Büyük Larousse
YORUMLAR