TANSİF a. (ar. nışftan tansif). Esk. iki eşit parçaya bölme. *Esk. geom. Ortaylama. || Tansifi zaviye, bir açının ortayını çizme; ...
TANSİF a. (ar. nışftan tansif). Esk. iki eşit parçaya bölme.
*Esk. geom. Ortaylama. || Tansifi zaviye, bir açının ortayını çizme; pergel ve cetvelle açıyı iki eşit parçaya bölme.
*Esk. geom. Ortaylama. || Tansifi zaviye, bir açının ortayını çizme; pergel ve cetvelle açıyı iki eşit parçaya bölme.
*Giy. Bir tür tülbent. (Bu tülbentten yemeni, yastık yüzü, uçkur, yazma, namaz bezi vb. yapılırdı.)
Kaynak: Büyük Larousse
YORUMLAR